Ximena Tamara Snijders wordt geboren op 9 oktober 1992. Dit jaar zou ze 23 geworden zijn. Zou! Want op 30 december 2005 wordt Ximena in de vroege ochtend vermoord en daarna verkracht door H.M., bij de familie bekend als Rayen, de vriend van Kimberley, de grote zus van Ximena. Wie in het jaar 2005 de leeftijd des onderscheids had bereikt, zal zich deze trieste gebeurtenis ongetwijfeld nog herinneren. Hoe zou ze er nu uitzien? Zou ze nog net zo mager zijn? Wat voor werk zou ze doen? Zou ze een vriendje hebben? Hoe zou ze omgaan met haar kleine nichtje van vier en de pasgeborene van een paar weken? Het zijn vragen waarop geen antwoord meer zal komen.
Je hebt meisjes van dertien die de indruk maken al hele dames te zijn. Ximena niet. Op het moment van de moord is ze nog een kind. Een nakomertje uit een gezin met vier meisjes, zonnetje in huis, broodmager, hopeloos slordig. Aan leren heeft ze een hekel. Een spontaan meisje, iedereen in de omgeving kent haar. Een baby in de buurt? Ximena klopt aan: ‘Mevrouw, mag ik de baby zien?’ Hier opgegroeid, spreekt ze een stevig mondje Surinaams en niemand verkoopt haar een zes voor een negen.
De ouders zijn gescheiden en Ximena woont bij vader Armand, maar logeert zeer regelmatig bij moeder Marijke. Eerste Kerstdag was ze voor het laatst bij Armand thuis. Armand: “Tijdens de feestdagen maakten we altijd huzarensalade met zilveruitjes. Ximena zou meehelpen, ze was dol op uitjes. Dus eind van het jaar hebben we tegenwoordig altijd zilveruitjes. Niemand vindt het echt lekker, maar gewoon… Dat soort dingen doe je dan. Je hebt het niet echt over haar, maar het zijn dingen die altijd terugkomen.”
Verder lezen? Koop dan nu de Parbode. Nog tot eind deze maand in de winkel en daarna verkrijgbaar via de redactie.
Nu populair
