Onlangs is op Fungu Eiland bij de Raleighvallen een prachtig en net zo reusachtig gebouw neergezet. Gebouwd door Conservation International en overgedragen aan het bijna failliete Stinasu. Wat blijft er straks van over?
Op Fungu eiland is door Conservation International in samenwerking met Timber Framing, een Amerikaanse bouwgilde, een paviljoen opgezet dat het toerisme verder moet stimuleren in het gebied. Alle materialen waaronder het hout zijn er vanaf Paramaribo heen gebracht, een titanenklus.
Het werd een prachtig gebouw, maar is helaas nog niet helemaal af. Zo moeten er nog een ontvangstruimte, een restaurant, een keuken en een expositieruimte komen. Maar dat moet Stinasu zelf doen en daar worden we een beetje huiverig van Stinasu is namelijk blut en zolang ze dat blijft, zal het paviljoen een hangmattenverblijf zijn.
Waarom dan verder geen hulp van CI? Eenvoudig, zij wilden wel maar het ministerie van ROGB wist het weer beter; daar willen ze in zee gaan met de Emerald Group, die zegt voor miljoenen dollars in het gebied te gaan investeren. Een ietwat overdreven bedrag, volgens een deskundige is US$ 200.000 ruimschoots voldoende om heel Fungu Eiland op te kalefateren, dus wat steekt hier nu weer achter? Boze tongen beweren dat er goud en edelstenen in het gebied te vinden zijn en dat daar op geaasd wordt. Nu ja, de naam Emerald wijst in elk geval al in die richting.
In ieder geval kan Stinasu het gebied niet onderhouden; de werknemers krijgen lage tot geen salarissen op Fungu Eiland uitbetaald. Je mag er maximaal vier dagen blijven als toerist maar met een beetje geluk (of pech als je een vliegtuig moet halen) vergeten ze je mee te nemen en blijf je noodgedwongen wat langer. Op dit moment moet de Voltzberg in één dag gedaan worden, wat niet alleen uitermate vermoeiend is, maar je mist daardoor ook het mooiste uitzicht. Want dat krijg je bij uitstek bij zonsondergang en zonsopgang vanaf de top van de berg. Het renoveren van het huisje onder de top is een kleine moeite en het betaalt zichzelf doordat de toeristen er dan kunnen overnachten. Kleine investeringen waarvoor nu dus al geen geld is.
Mensen die in de sector zitten, zeggen dat de enige mogelijkheid tot overleven van dit gebied (en andere gebieden waar Stinasu de scepter zwaait) privatisering is. Duurzaam bebouwen en een gezond commercieel beleid voeren. Een hoogseizoen voor de buitenlandse toeristen van juli tot en met half augustus en in december en februari, plus een laagseizoen voor de Surinamers en ingezetenen gedurende de rest van het jaar, zodat die ook eens een keer betaalbaar van hun eigen natuur kunnen genieten. J
FRANS VOORTMAN
Nu populair
