‘Politiek doet denken aan Fear Factor’

Ook het derde Politiek Café leverde weer pittige discussies op. Filosoof en psycholoog Roy Bhikharie nam in zijn inleiding de regering op een filosofische manier onder de loep. Waarbij hij flink af gaf op het reilen en zeilen binnen de huidige politieke wereld. “Al vanaf 1984 is de overheid een struikelblok in de ontwikkeling van Suriname.Het bestuur boezemt de bevolking angst in. Niemand durft iets te zeggen.” Als tegenhanger kiest Bhikharie de Verenigde Staten. “Daar worden de presidentskandidaten geconfronteerd met hun uitspraken en beoordeeld op de dingen die ze gedaan hebben.” De politiek in Suriname doet hem denken aan Fear Factor. “Studentes op de universiteit worden oneerbare voorstellen gedaan, drugsdealers staan voor scholen, journalisten kunnen niet openlijk spreken. En dat alles omdat men bang is voor de regering.” Bhikharie noemt nog wat kwesties die al jaren spelen: de blikjes waarvan levensmiddelentechnoloog Stuttgard ontdekte dat ze giftig waren, wat weer ontkend werd door het Bureau Openbare Gezondheidszorg, de hiv-problemen, het slechte wegennet, de wateroverlast en de huisvestingsproblemen. “En bijna bij alle kwesties vechten de ministeries om wie er de baas mag spelen over het probleem. En zo kom je er nooit uit en kan niemand met zijn problemen terecht bij de overheid. “Eenheid in verscheidenheid en verscheidenheid in eenheid. Zo zou het moeten zijn. Maar de politiek misbruikt deze mystiek. De wortels van iedere politicus, die verscheidenheid, dat staat altijd in de weg. De verkiezingen zijn daarom nooit helemaal democratisch. De verkiezingen zijn stamhoofdig. En iedere kiezer is daar verantwoordelijk voor. Zij kiezen ons bestuur, maar vragen zich niet af of dat een juiste keuze is. Er wordt alleen maar gekeken naar etniciteit.” Als er wordt gevraagd waar volgens Bhikharie die angst bij de mensen vandaan komt, antwoordt hij: “Mensen weten niet waar ze aan toe zijn. Neem bijvoorbeeld Ronnie Brunswijk. Hij misdraagt zich in de DNA en op het voetbalveld. Iedereen heeft het kunnen zien op de televisie. Het Openbaar Ministerie zegt doodleuk: er is geen officiële klacht ingediend, dus we kunnen er niets mee. En dat terwijl er niet eens een officiële klacht nodig is, als iedereen de beelden heeft kunnen zien. Mensen weten gewoon niet waar ze naar toe moeten met hun verhaal, ze worden niet serieus genomen door het bestuur.” Bhikharie meent dat als er echt iets met je is gebeurd, dat je als heel erg ervaart, je de durf moet hebben om alles aan te pakken en zo je recht te halen. Volgens een vrouw in het publiek vergeet hij dat de Surinaamse mensen van nature niet erg assertief zijn. En dan begint Bhikharie ineens weer tegen de overheid te schoppen: “Politici leven in een andere wereld”, zegt hij. “Geen van hen heeft ooit een kippenhok gebouwd. Ze begrijpen niets van de problemen van het volk. Ze horen het aan, maar gaan niet met die problemen naar huis. Politici kun je niet vertrouwen. Elk geval moet serieus genomen worden, maar door groepsvorming binnen de politiek word je uitgelachen als je komt met je verhaal. Je moet hoe dan ook de officiële weg bewandelen als je onrecht is aangedaan.” J Marieke Roeleveld Het volgende Politiek Café wordt gehouden op vrijdag 4 april 2008. Soewarto Moestadja, politicus en mede-eigenaar van RTV Mustika, verzorgt een inleiding met als titel ‘Politiek en media, gaat dat samen?’. Plaats: Broki aan de Waterkant 5c. Aanvang 20.00 uur. De toegang is gratis. Op vrijdag 2 mei is de Nederlandse parlementariër Harry van Bommel (Socialistische Partij) de gastspreker tijdens het Politiek Café. Hij zal praten over het AOW-gat van Surinamers.

0

Gedeeld