De stoepen in en om Paramaribo liggen er zo erbarmelijk bij, dat je jezelf afvraagt of er wel sprake is van wandelpaden langs de rijbanen. Eén tegel per 5 vierkante meter en putten zonder deksels zijn eerder regel dan uitzondering. Maar de laatste tijd lijkt daar verandering in te komen. Niet alleen het ministerie van Openbare Werken is redelijk actief, ook ondernemers pakken de trottoirs voor hun deur steeds vaker zelf aan.
Ondernemend Suriname heeft een ware bestratingsrevolutie ontketend. De één na de andere ondernemer is druk in de weer met opvulzand, scherpzand, klinkers, straatstenen, trottoirbanden, noem het maar op. Alsof het gratis is. Maar hoeveel het ook mag kosten, de stratenmakers varen er wel bij. Als je aan hen vraagt hoe het gaat met de economie, zullen ze luidkeels roepen: ‘Geweldig!’. En het resultaat is werkelijk onbetaalbaar! Steeds meer meters kunnen nu zonder struikelen, enkels verzwikken, valpartijen worden afgelegd. Làngs in plaats van òp de rijbaan.
Mogelijk positief neveneffect: minder verkeersongevallen. Twee, nee zelfs drie vliegen in één klap! Meer ruimte om fatsoenlijk te lopen, minder kans om te sterven tijdens het wandelen en – waar het de ondernemers uiteraard voornamelijk om te doen is – een veel mooier, professioneler en meer representatieve aanblik van het bedrijf. In één woord: klantvriendelijker. Toch mooi dat die ondernemers dat voor ons, consumenten, doen. Het lijkt alsof ze collectief op hetzelfde moment tot een bepaald inzicht zijn gekomen. Alsof ze met z’n allen het licht hebben gezien.
Voor mijn gevoel begon het een aantal maanden geleden aan de Keizerstraat, waar zowel aan het begin (tegenover het Waaggebouw aan de Waterkant) als aan het eind (bij de van Idsingastraat) de stoep onder handen werd genomen. Op beide plekken was het hoog tijd voor een opknapbeurt. En in beide gevallen was het Openbare Werken die ervoor heeft gezorgd dat het begin is gemaakt. Het is alleen nog niet helemaal af… Wachten op lanti is waka tap’ santi. Min of meer tegelijkertijd werden de voetpaden op diverse plaatsen buiten het centrum ook aangepakt. Nee, niet door lanti, maar door lieden die het werk blijkbaar wel netjes afmaken.
Er zijn inmiddels tal van plaatsen waar het nu een ware lust voor het oog is om al die versgebakken en pas gelegde stenen te zien liggen. En beter nog, er overheen te lopen. Van de Kwattaweg tot aan de Jaggernath Lachmonstraat en van de Jozef Israëlstraat tot zelfs langs de Commissaris Weythingweg (even buiten de stad) is het steeds prettiger om de benenwagen te nemen.
Dus ondernemers: petje af, gran tangi! Jullie nieuwbakken ‘stoep-daden’ blijken ook inspirerend te werken op de beleidsmakers en uitvoerders van dit land. Want wat zien we nu ineens? Op diverse plaatsen tegelijk is ook lanti nu bezig. Alsof Paramaribo klaargemaakt wordt voor een prestigieus internationaal evenement zoals de Olympische Spelen. Als deze trend zich voortzet en de stoepen ook echt afgemaakt worden (met trottoirbanden, vloeiende overgangen en rolstoelhellingen), dan lijkt ons land binnen afzienbare tijd op een gelikt Olympisch dorp.
Hopelijk wordt meteen korte metten gemaakt met die ontzettend diepe geulen langs de asfaltwegen en de putten die, als een soort minipodia, dertig centimeter boven straat uitsteken. Afgezien van het feit dat het geen gezicht is en geen duidelijke functie heeft, is het levensgevaarlijk, al die hoogteverschillen. Misschien handig om de in grote hoeveelheid aanwezige Chinezen – althans de deskundigen onder hen – in te zetten om er samen wat van te maken. Want zij hebben in eigen land toch wel bewezen dat ze tot mooie dingen in staat zijn. Dus waarom niet ook hier? Maar dan wel met duurzaam materiaal, zodat we er nog generaties lang van kunnen genieten. Het grote wachten is nu vooral hoe de Maagdenstraat er uiteindelijk uit komt te zien. Want die ligt al jaren te wachten op een complete make-over. Was dat ook maar een klus voor de ondernemers, die weten wel raad met hun bestratingswerk.
Autheur: EdwiÑo Da Silva
Nu populair
