Het Community Development Fund Suriname (CDFS) is niet meer. Minister Michel Felisi van Regionale Ontwikkeling heeft de organisatie in de media zo in diskrediet gebracht en de grond in geboord, dat je als buitenstaander zou veronderstellen dat het opdoeken terecht is. Medewerkers zouden exorbitante salarissen krijgen en de onder president Wijdenbosch opgezette organisatie zou onder de maat presteren. Parbode ging op onderzoek uit en kwam tot een andere conclusie.
“Erg hè? Onbegrijpelijk dat zo’n man zo racistisch bezig kan zijn. Als ik hem tegenkom, nou dan…” De medewerkster van het CDFS maakt met haar handen een wurgbeweging en verwoordt daarmee de gevoelens die al haar collega’s ondergaan, in het CDFS-kantoor tegenover het Academisch Ziekenhuis. Met zijn allen zijn ze ervan overtuigd dat minister Felisi doelbewust hun werkgever de nek heeft omgedraaid, omdat het geen initiatief is geweest van mensen die zijn kleur hebben en in zijn politieke overtuigingen geloven.
De bewindsman heeft van het ene op het andere moment de geldstroom richting CDFS laten stopzetten. Met als gevolg dat salarissen al twee maanden niet meer konden worden uitbetaald. “Door Telesur ben ik inmiddels afgesloten, de EBS gaat dit binnenkort doen. Ik heb geen geld meer”, zegt een andere medewerkster. “Gelukkig heeft de directeur nog wat geld geleend waardoor we een beetje hebben gehad, anders had ik nu niet kunnen eten.”
Directeur Roland King bevestigt dit. “Bij bevriende relaties heb ik wat geld kunnen krijgen, ik kan mijn mensen toch niet in de steek laten? Het is echt schandalig wat er gebeurt. Felisi heeft doelbewust verkeerde informatie aan de media en aan de ministerraad gegeven. Het moet aan de gemeenschap duidelijk worden gemaakt dat niet het management verantwoordelijk is voor het feit dat CDFS kapot wordt gemaakt, maar de overheid.”
Scholen
Het CDFS werd tien jaar geleden, ten tijde van de regering-Wijdenbosch, in het leven geroepen voor de uitvoering van projecten in het hele land. Sindsdien zijn tientallen scholen gebouwd en verbouwd, poliklinieken uit de grond gestampt en drinkwater- en elektriciteitsvoorziening in kleine gemeenschappen gerealiseerd. Kortom, zaken die eigenlijk door de overheid moeten worden uitgevoerd. De uitvoering van de projecten werd gefinancierd door de Interamerican Development Bank (IDB), een deel van de overheadkosten (700.000 srd in 2008) werd uit de zak van de overheid betaald.
Tot nu toe zijn in het kader van CDFS-1 ruim tachtig projecten met succes afgerond. Natuurlijk verliep niet alles gladjes en worden door sommigen vraagtekens gezet bij het nut van bepaalde projecten, maar uit de enorme stapel cijfers en rapporten die aan Parbode beschikbaar zijn gesteld, kun je wel concluderen dat de organisatie boven verwachting heeft gepresteerd. En dus ging men er vanuit dat kon worden begonnen met CDFS-2, waarvoor tweehonderd projecten in de pijplijn zaten. Maar dat gaat dus niet door.
Het besluit van Felisi om het CDFS op te doeken, kwam als donderslag bij heldere hemel. King: “Begin vorig jaar kwam de door de IDB aangewezen consultant Carlos Lacoyo na 2,5 jaar onderzoek tot de conclusie dat het CDFS is uitgegroeid tot het grootste kennisinstituut van de regio en dat we doeltreffend en effectief bezig waren. Uiteraard werden ook aanbevelingen gedaan om zaken te verbeteren, maar over het algemeen was het rapport positief. Dan vraag ik mij af hoe een minister zo’n organisatie dan toch kan ontmantelen.”
De donkere wolken begonnen zich dit jaar samen te pakken. “Felisi had kort daarvoor nog aangegeven dat hij over CDFS-2 zou beslissen na een grondige evaluatie van CDFS-1. Maar nog voordat die evaluatie was afgerond zei hij dat er mensen ontslagen moesten worden en dat onze overheadkosten te hoog waren. Maar dat laatste is gelogen. De afspraak is dat van iedere dollar die we uitgeven, maximaal 25 cent aan overhead besteed mag worden. Wij zitten daar zelfs onder, op 23 cent. In de media roept Felisi nu dat we tegen de vijftig cent zitten. Dus hij liegt iedereen voor”, aldus King.
Verkeerd
Bij de laatste evaluatie is volgens de directeur volledig voorbij gegaan aan de bevindingen van Carlos Lacoyo. “Een absurder rapport heb ik nooit gelezen. Die nieuwe consultant zegt precies wat de minister wil horen. Opeens zijn we al tien jaar verkeerd bezig. We hebben sapotillebomen geplant die inmiddels zijn volgroeid en in bloei staan, zodat we kunnen beginnen de vruchten te plukken. Nu komt de consultant ons vertellen dat we het fout hebben gedaan en perenbomen hadden moeten planten. We worden dus beoordeeld op wat we niet hebben gedaan. We zouden ons bezig moeten hebben gehouden met de reparatie van daken van poliklinieken, het vervangen van een toiletpot op een school in Kwamalasamutu. Dat slaat nergens op. In ons projectenmenu is juist vastgelegd dat we complete infrastructurele projecten moeten uitvoeren.”
Felisi wil nu dat de lopende projecten worden overgedragen aan het Fonds Ontwikkeling Binnenland (FOB), dat in de toekomst ook nieuwe projecten in uitvoering moet nemen. King wil zich daar niet bij neerleggen, maar voelt zich machteloos tegenover de ‘psychologische oorlogsvoering’ van de bewindsman. “Het heeft ons jaren gekost om vertrouwen te wekken, zowel bij de IDB, de aannemers en de gemeenschap. Dat heeft Felisi in één klap verpest. We hebben daarom de president gevraagd om een onafhankelijk onderzoek in te stellen, zodat iedereen te weten komt wat er echt aan de hand is. De minister moet eerlijk zijn en de waarheid vertellen. En durven zeggen dat hij er voor kiest om geen scholen en poliklinieken in het binnenland meer te bouwen.”
Politiek
“Ik weet niet wat deze minister bezielt”, vervolgt King. “Waarschijnlijk had hij bij zijn aantreden verwacht dat hij kon bepalen waar het geld van het CDFS naar toe zou gaan, zoals dat ook bij het FOB het geval is. Maar dat is dus niet zo en waarschijnlijk zit dat hem dwars. Bovendien denk ik dat er politiek achter zit. Het CDFS is opgezet in andere politieke tijden en ik ben van de NDP.”
Lloyd Kotzebue, waarnemend Program Manager, meent dat Felisi een inschattingsfout maakt. “Het is duidelijk dat de minister een voorkeur heeft voor het FOB. Maar dat is een kantoortje, geen volwaardig kennisinstituut als het CDFS. De mensen die daar zitten hebben misschien niet eens verstand van alles wat binnen dat kantoor eigenlijk nodig is, laat staan dat ze in staat zijn volledige projecten uit te voeren.”
Minister Felisi was niet bereid om te reageren op de aantijgingen van de kritiek van de CDFS-medewerkers. Zoals hij ook weigerde in te gaan op een uitnodiging om in het Apintie-programma ‘To the point’ met King in discussie te gaan. Volgens een woordvoerder van zijn ministerie zou de bewindsman ‘op korte termijn’ een persconferentie beleggen om zaken met betrekking tot het CDFS toe te lichten. Bij het ter perse gaan van Parbode was dit nog niet gebeurd.
Het kantoor van het CDFS ligt er inmiddels bijna verlaten bij. De deuren van de administratie en andere afdelingen zijn gesloten, van de circa vijftig medewerkers zitten de meesten nu zonder inkomen thuis. King: “Ik loop met een paar collega’s nog af en toe binnen om bepaalde zaken af te ronden. Echte hoop heb ik niet meer, ook ik ga uitkijken naar een andere baan. Van anderen hoor ik dat ze naar het buitenland gaan. Dus nog meer kader trekt weg uit ons land. Ook dat mag je Felisi aanrekenen.”
Nu populair
