Dat Suriname boordevol zit met talentvolle jongeren op ieder gebied, is niet onbekend. Deze jonge mensen gaan ervoor om de Surinaamse reputatie in de toekomst nationaal, en misschien zelfs internationaal, eer aan te doen. Maar toch wordt over het algemeen weinig aandacht besteed aan opkomend talent. Parbode brengt daar verandering in. Deze maand: zwemmer Angelica Hilversum. amazone.
Vanaf haar eerste moment op een paardenrug, was Angelica Hilversum niet meer uit de stallen weg te slaan. Dit jaar versterkte de 16-jarige amazone voor het eerst het Surinaamse springteam, in de lichtgevorderde klasse, tijdens de wedstrijden in Martinique. Tezamen sleepten de ruiters brons in de wacht. Angelica: “Helaas was het niet mogelijk om onze eigen paarden mee te nemen naar het internationale concours, dit maakte de wedstrijd extra spannend.
Op het paard van een ander weet je nooit wat je te wachten staat, want je leert zo’n dier in een dag niet door en door kennen. Ik moest op een erg lastig paard, die de hele tijd langs de hindernis probeerde te gaan. Toch ging het best goed. Ik reed het paard zelfs beter dan zijn eigenaar. We hadden geen enkele weigering, maar helaas vielen er wel een paar balken omdat het paard zijn benen niet goed optilde.” Als het aan de Surinaamse organisatoren van het evenement had gelegen, was Angelica in eerste instantie niet meegegaan naar Martinique. Jammer genoeg is ook in de paardensport sprake van vriendjespolitiek, waardoor een goede vriend van de persoon die de contacten met het buitenland onderhield, werd gevraagd om het team te versterken. “Maar iedereen vond dat ik het veel meer verdiende om te gaan,” vertelt Angelica. “Ik had er het hardst voor gewerkt en was al twee keer achter elkaar Overall Champion van Suriname geworden. Natuurlijk was ik hartstikke trots dat ik mocht gaan, maar het was ook best eng hoor.
Ik mocht namelijk geen familie of vrienden meenemen en ik kende helemaal niemand uit het team. Het was best wennen om ineens samen te moeten werken met de ruiters die in Suriname altijd een concurrentiestrijd met me voerden. In het begin miste ik vooral mijn vader, die me op de wedstrijden altijd support, maar ik besloot om het beste ervan te maken. Gelukkig werd het al snel heel leuk en de ruiters van het team zijn nu echt mijn vrienden.” Al jaren krijgt Angelica les van haar vader, die haar de teugelkneepjes van het springen heeft bijgebracht. “Het is niet altijd leuk om les te krijgen van mijn vader,” zegt de amazone. Soms weet ik van tevoren al dat hij iets gaat zeggen waar ik het niet mee eens ben. Hij kan bijvoorbeeld zo hameren op kleine puntjes, waar ik het dan niet mee eens ben. Dan luister ik gewoon niet, maar op den duur krijgt mijn vader me toch wel zo ver dat ik doe wat hij zegt.” Naast fanatiek paardrijden, is Angelica ook erg gemotiveerd op school. Ze volgt een Engelstalige opleiding zodat zij later in Amerika of Australië een manege op kan zetten. “Het is mijn grootste wens om voor de Olympische Spelen geselecteerd te worden, maar daarvoor moet ik naar het buitenland. Om daar te komen, studeer ik nu heel hard. School gaat voor het paardrijden. Van mijn ouders moet ik ook mijn huiswerk af hebben voordat ik naar Stal Norbert mag.” Toch is Angelica gemiddeld vijf keer per week op een paardenrug te vinden. Naast haar eigen paard, Brigittes Pride, rijdt zij ook het paard Millennium van haar broertje en volgend jaar is aan Angelica de eer om een van de veulens van Stal Norbert af te richten. We zullen vast nog veel horen van deze fanatieke amazone met een succesvolle hoefslag voor zich.
Nu populair
