Suriname… gezien door kinderogen
Meer dan 225 Surinaamse kindertekeningen laten ons land zien in het boek ‘Suriname… gezien door kinderogen’. De Nederlandse auteur Marie Wijk trok door Suriname om overal de mooiste kindertekeningen te verzamelen. Hier maakte ze collages van en schreef er teksten bij. Het resultaat: een prachtig kleurrijk boek, met een harde kaft en een aantrekkelijke vormgeving die kinderen zeker zal aanspreken.
‘Suriname… gezien door kinderogen’ is het vijfde boek uit de ‘kinderogenserie’. Eerdere uitgaven gingen over Nederland, Marokko, Turkije en de Antillen. De tekeningen in het boek hebben verschillende onderwerpen, zoals wonen, feesten, school, volken en rituelen.
Marie Wijk, inmiddels gepensioneerd, werkte jarenlang als onderwijzeres op Nederlandse basisscholen. Het viel haar op dat veel kinderen van buitenlandse afkomst niet zoveel wisten van het land waar ze vandaan kwamen en dat er weinig werd gedaan met de dingen die ze wel wisten. Met deze boeken wil Wijk kinderen meer over hun eigen cultuur leren, en over elkaars cultuur.
Maar het boek is uiteraard niet alleen voor Nederland bedoeld. Het zal ook op Surinaamse scholen worden verspreid. “Suriname heeft zoveel verschillende culturen, en het verschil tussen het leven in de stad en in de dorpen is zo groot, dat kinderen lang niet altijd alles weten over de andere culturen”, vertelt Wijk. “Het is goed wanneer Surinaamse kinderen ook kunnen lezen over hoe andere kinderen in hun land leven.” Wijk is er van overtuigd dat dit boek de mooiste en beste is in de kinderogenserie. “Ik heb zo’n boek gemaakt over Nederland, maar dat is saai in vergelijking met deze. Hier heb je zoveel culturen.”
De verhalen in het boek zijn op een boeiende manier geschreven. Soms is wel te zien dat het boek door iemand van niet-Surinaamse afkomst is gemaakt. Zo wordt bijvoorbeeld uitgelegd dat een huis op neuten een huis op palen is, terwijl er geen Surinaams kind te vinden is dat dit niet weet. Af en toe worden lastige woorden gebruikt, zoals het woord ‘transmigratiedorpen’. Gelukkig vertellen de tekeningen een groot deel van het verhaal, zodat het boek ook voor kinderen met een kleine woordenschat interessant is.
Paul en Pim
Het boek ‘Paul en Pim’ van de hand van Ans Lieveld (tekst) en José Kamps (illustraties) gaat over de avonturen van een Surinaamse jongen en zijn aap. Gaandeweg komt Paul er achter wat de goede manier is om met je huisdier om te gaan. Ook merkt hij hoe fijn het is om een vriend te hebben.
De zes verhalen zijn geschikt om voor te lezen en voor kinderen vanaf de tweede klas van de lagere school om zelf te lezen. Het eerste verhaal is eenvoudig en ieder verhaal daarna is iets moeilijker dan het voorgaande. De laatste vertellingen zijn in de meeste gevallen te moeilijk voor leerlingen van de tweede klas.
Op iedere bladzijde wordt de tekst
ondersteund door
tekeningen van José Kamps. Behalve leesplezier, heeft het boek nog een ander doel, zoals het voorwoord laat zien: ‘Apen lijken leuke dieren voor in huis. Maar het zijn wilde dieren, die moeten wonen in het bos. Als je een aap neemt, geeft dat vaak problemen. Vooral als ze groter zijn. Neem liever een hond of een poes, als je een huisdier wilt.’ Omgaan met dieren, in dit geval een aap, en vriendschap, zijn de thema’s van het boek.
Hoewel de toon opgewekt is, zijn de verhalen soms behoorlijk heftig voor kinderen van zeven of acht jaar. Zo zie je op pagina 83 dat een jager een moederaap doodschiet terwijl de babyaap er bij staat te kijken. Voor sommige kinderen is het dus iets te spannend.
De lay-out van het boek is niet onaantrekkelijk doordat er op iedere bladzijde een tekening is te zien. Wel is het jammer dat het boek in zwart-wit is gedrukt, dat lokt toch minder dan een boek met kleurenplaten. Het voordeel van deze keuze is, dat het boek heel betaalbaar is. Als meer kinderen een boek kunnen lezen omdat het in zwart-wit is gedrukt, is dat natuurlijk een goede zaak.
