Ik moet toegeven: ik heb voor deze aflevering lang getwijfeld of ik nu de opgetrokken borsten van ‘Uma Tori’ zou beschrijven, of de kerstterreur. Eerlijk gezegd: voor een televisierecensent is ‘Uma Tori’ veel leuker. Presentatrice Serena Holland biedt mij voldoende mogelijkheden om haar op de korrel te nemen.
Kerstfilms en opgetrokken borsten: die hebben op het eerste gezicht weinig met elkaar gemeen. Maar ik moet even terugdenken aan 30 oktober. Ik kreeg die avond zowel de borsten van Serena-gasten als ‘Home Alone 2’ via de buis (kanaal 45) voor mijn kiezen. Nu weet ik dat de borsten en beha’s van Serena en haar vriendinnen na december ook nog wel actueel zijn, met de vier edities van ‘Home Alone’ en andere irritante kerstfilms scoor je als recensent alleen maar in de feestmaand. Dus Serena: sorry, je moet tot januari wachten! Maar maak je borst(en) in ieder geval vast nat.
Dus die kerstzooi! Bent u het ook al volledig zat om sinds eind oktober te worden overspoeld met de meest zoetsappige films waarin gelukkige, maar tijdelijke verstoorde families en ongelukkige liefdes die onder kerstlampjes weer gelukkig worden, avond aan avond te aanschouwen? Nu moet ik zeggen dat ik het wel aardig vond om via het scherm een creatief Chinees ondertitelde versie over dat eeuwig verdwaalde rotjoch te zien. Dat gaf er toch een hele andere dimensie aan.
Maar ik keek er wel naar in de wetenschap dat dezelfde film, met alle voor- en nagangers, de afgelopen jaren ook al erg vaak is herhaald. En mij tussen 30 oktober en de kerstdagen nog zo’n honderd keer voorgeschoteld zou worden. Geloof me, het wordt wat kerstfilms betreft in de loop van deze maand nog veel erger! Sterker nog, ergens tussen 23 en 26 december zien we het kindeke Jezus op vrijwel alle zenders en in alle mogelijke standjes en omstandigheden geboren worden. Ook al zijn er veel variaties van het beroemde verhaal, bij iedere geboorte komen wel ergens een paar naïeve herders en een blinkende ster in beeld.
En wat te denken van al die films waarin er iets mis is met de Kerstman? Ver weg op een geheime plek op de Noordpool ebben zijn magische kerstkrachten weg, is hij ziek, zwak en misselijk of zijn er andere weinig originele ongemakken die van het jaarlijkse feest een drama dreigen te maken. Met natuurlijk de nodige gevolgen voor al die zielige kindertjes. Kinderen zelf kijken gebiologeerd en vol spanning naar dit soort uitgekauwde verhalen. Opmerkelijk, want ze weten allemaal dat papa en mama de geschenken gewoon in de Maretraite Mall of bij Kirpalani kopen. Kan ook niet anders, want de kerstman kan in Suriname helemaal niet door de schoorsteen, zoals in Amerikaanse films standaard wordt getoond.
Met dat kindsterretje van de eerste edities van Home Alone is het (evenals met Jezus) overigens niet goed afgelopen. Met zijn drugs- en drankgebruik had hij geen boodschap aan de nobele kerstboodschap. Dus hou dat even in gedachten als u uw koters naar de onwaarschijnlijke avonturen van dat, voor zijn leeftijd, veel te wijze Amerikaanse ettertje laat kijken. ‘Papa, ik wil net zo leuk zijn als Kevin uit die film’. ‘Is goed, mijn jongen. Hier heb je de pillen die je daarvoor nodig hebt. En als dat niet genoeg is, dan staat de Black Label voor je in de kast’.
Nee, dan liever de borsten en andere aangrijpende zaken van de gasten van Serena. Die zijn tenminste echt, in tegenstelling tot het nooit wetenschappelijk bewezen bestaan van Jezus Christus. Maar daarover volgende maand meer!
Nu populair
