Danny (24)
“Veel ‘eerste keren’ in Parbode maken mij verdrietig, omdat het vluchtige bijna voelbaar is. Die van mij is ook zo. Mijn eerste keer was heus wel lekker, maar het was ook zo gepiept en voorbij. Dat ze voorbij gaan geldt voor alle eerste keren, maar die van mij was daarbij enorm heftig, omdat het verleden en het heden op elkaar botsten. Ik kende haar namelijk van vroeger, maar toen was alles anders.
Ik praat er niet veel over, ook al vragen ze er naar, door jullie rubriek. Ik ga er niet eerlijk op in, omdat mijn eerste keer met een hoertje was, snap je. Dat ga je niet vertellen op je werk, waar ze altijd grappen maken of stoere verhalen ophangen. In een groep zeggen mensen niet echt wat ze voelen, zeker niet als het tegenviel.
Maar goed, ik ga je vertellen over mijn eerste keer. Ik was als jongetje jaren verliefd op haar. Ze zat twee klassen lager, een mooi meisje, echt heel mooi, maar ze was ook stilletjes, nooit deed ze druk. Ik weet het niet, daar val ik nu eenmaal op, dat is nog zo. Stille, mysterieuze meisjes. Misschien dat ze ook gek op mij was, ik denk van wel, want ze keek altijd naar mij, of deed ze dat alleen maar omdat ik zoveel naar haar keek? Ze had weinig vriendinnen, stond vaak alleen op het schoolplein en bleef twee keer zitten. Er waren problemen thuis, hoorde ik. Ze werd niet best verzorgd, nooit kreeg ze sap mee naar school en haar schoolkleren waren vies (later hoorde ik dat haar moeder ook de hoer speelde). Na de lagere school kwam ik haar nooit meer tegen, ik hoorde dat ze in een casino werkte, in een ander deel van de stad.
Tot ik haar zag staan, op de stoep bij de Saramaccastraat. Ik kon het niet geloven, keerde verderop mijn brom en reed de straat opnieuw in. Ja, dat was ze. Het was dat lieve meisje van vroeger, net zo stilletjes als vroeger op het schoolplein stond ze daar, maar nu opzichtig opgemaakt en in een veel te kort rokje. Daarna zag ik haar vaker in die buurt, want ik had een baantje bij het servicestation verderop.
Wat moest ik doen? Ik wilde aan de ene kant met haar praten, want ik maakte me zorgen en kon haar misschien helpen. Mijn verliefdheid kwam naar boven, want ik was vroeger zo enorm gek op haar! Aan de andere kant werd ik opgewonden van het idee haar aan te kunnen raken. Dat had ik natuurlijk nooit gedaan, op de lagere school dachten we niet aan vrijen, tenminste niet aan de werkelijke uitvoering ervan. Ik was toen gewoon verliefd op haar, alleen dat gevoel was genoeg en verder niks. Of die verliefdheid beantwoord werd, zelfs dat deed er niet toe. Ik was gelukkig omdat ik van haar hield.
Maar ja, ik was een man geworden en het ding beneden begon zijn rol op te eisen. Daar stond zij als motjo en daarmee was alles tegenovergesteld aan vroeger. Nu deed het gevoel niet ter zake en ging het kennelijk alleen om seks. Na weken aarzelen stapte ik van mijn brom, zo gespannen als een snaar. Mijn God, het was zo erg dat ze zelfs niet wilde zoenen. ‘Zoenen doen wij niet’, zei ze. Ze kende me nog wel, jazeker, en stelde oppervlakkige vragen over wat ik deed. Snel zat ze met haar handen in mijn broek. Opgeilen, maar ondertussen de tarieven opsommen. Voor 15 srd dit en 25 voor dat en 40 voor alles bij elkaar. Verderop, in een leeg achterhuis, daar was dan mijn eerste keer, voor 40 SRD, want ik was te gespannen om het goedkoop te houden.
Ik ben van mijn eerste keer niet echt gelukkig geworden, want wat zou ik ze graag allebei willen: twee meisjes in één persoon verenigd.”
Nu populair
