Enkele jaren geleden hoorde ik de cd ‘Hunger’ van Flower to the People (FttP )en ik was meteen verkocht. Soepel, heel soepel gitaarspel met een karakteristiek eigen geluid en een ronduit prachtige vrouwenstem. Onder andere smooth jazz, melancholieke blues, hippe folk en funky latin kwamen relaxed kabbelend voorbij op een rustige en vooral aangename wijze. Easy listening in de meest positieve zin van het woord, kleinkunst met een grote K. Het hoeft geen nader betoog dat mijn belangstelling meteen tot leven kwam was toen ik hoorde dat er een nieuwe CD was uit gekomen: het Nederlandstalige ‘Omhels mij’.
Flower to the People is in 1995 opgericht door het echtpaar Frank Ong-Alok en Fleur Tolman. Wie denkt dat de naam van de band associaties met de jaren zestig wil suggereren komt bedrogen uit. Zangeres Fleur richt zich met haar stem tot het publiek, oftewel Fleur naar de mensen en in het Engels kom je dan op, u voelt hem al, Flower to the People. Met drie cd’s in veertien jaar kan de productie moeilijk overweldigend genoemd worden, maar na de juweeltjes ‘To the heart’ en ‘Hunger’ is ook met ‘Omhels mij’ wederom bewezen dat wachten inderdaad de moeite loont.
Het idee voor ‘Omhels mij’ ontstond tijdens een toevallige ontmoeting tussen Astrid Roemer en FttP eind 2006 in Paramaribo. Twintig jaar daar voor hadden ze al eens samengewerkt aan een project, waarbij kinderen teksten van Astrid zongen die door Frank op muziek waren gezet. Hetgeen uiteindelijk resulteerde in de LP ‘Wat heet anders’. Inmiddels ongetwijfeld een collectorsitem. Het idee was geboren en in 2007 volgde een intensief mailverkeer van teksten, arrangementen en demo’s. Het eindresultaat is de moeite van het beluisteren meer dan waard, zeventien teksten van Roemer, elk met een meeslepend metrum én vol maatschappelijke relevantie, door Ong-Alok geplaatst in prachtige arrangementen en op sublieme wijze gezongen door Tolman.
Leuk gegeven is dat het nummer ‘Soeps’ zoals alle nummers op ‘Omhels mij’ wordt gezongen door Tolman, wanneer het echter gaat over de pindasoep van mijn land, wordt de zang overgenomen door Ong-Alok. Een detail dat, mogelijk onbedoeld, de betrokkenheid van zowel Tolman als Ong-Alok bij hun producties op subtiele wijze demonstreert. Hoewel de teksten van Astrid Roemer prachtig zijn (goede wijn behoeft geen krans) is mij toch een beetje onduidelijk wat de exacte meerwaarde van een buitenstaander als tekstschrijver nu precies is. Het kan ook zijn dat ik gewoon heel graag meer van FttP wil horen en al dat heen en weer gecommuniceer tussen Paramaribo en Zoetermeer houdt natuurlijk alleen maar op. Op de twee eerder verschenen cd’s van FttP heeft Frank Ong-Alok bewezen niet alleen als componist maar ook als tekstschrijver zijn mannetje te staan. Weliswaar in het Engels maar zijn kennis van en gevoel voor het Nederlands zal navenant zijn. Bovendien loopt hij met zijn eigen arrangementen en de stem van Fleur Tolman natuurlijk geen enkel risico. Flower to the People kan het telefoonboek op een cd zetten en dan is het nog steeds een genot voor het gehoor.
Auteur: Alan Tijseling
Nu populair
