Die Krasse Kolonel …
Een krasse kolonel uit Bahrein, wilde in Tor lekker vies zijn. Dus bestelde hij water op z’n kamer, maar het serveerstertje wilde niet hebben zijn hamer. ‘Geen gewrijf aan m’n lijf’’ en ze maakte een zaak van het zaakje en voordat de KK (krasse Kolonel) uit schande zelfmoord pleegde, werd hij in tegenstelling tot zijn prostaat snel (per boot?) het land uitgeloosd. Dit is geen limerick, maar een vi-ce-rick, die, zoals andere vice-rikken bij onze wet eerder beschermd lijken, dan hun slachtoffertjes. Zie die veroordeelde viezerik uit Holland die hier vrijelijk stichtingen met kinderen kan opzetten. Of dat goede schoolhoofd in Commewijne, die was toch zo een fijne, die pappie speelde afzuigkappie met zijn jongens-leerlingetjes in z’n afgesloten directiekamer. En de juf die hem aanbracht, werd weggemuteerd.
Zo werkt dat hier: ben je hoog, heb je naam, heb je politieke connecties, dan kun je huiswaarts gaan volgens onze names and faces (faeces?)-justitie, al heb je gelandroofd, gepedofileerd of gecorrupteerd. Weet u nog dat jaren terug ene Laurens alias ‘Lover’ in Tor ook een serveerstertje wilde grijpen? Alleen was hij niet hoog en buitenlands, maar ex-revo en binnenlands, dus ging hij enkele maanden brommen en grommen. Maar een tweede ex-Min Justitie is al op weg om Santo van binnen te aanschouwen. Dat begint zich daar aardig te vullen met ex-mins, want Bal isser-al en Ali-windbuks wasser-al.
Maar goed, het aanstaand jailverlof van de (natuurlijk onschuldige) oom van Andy zorgde meteen voor opvolgingsperikelen binnen Es-Pee Haaaahtsjee, want naast Ma Rieka wil Pa Deffie luchtkastelen, nee haven-Castelen bouwen. En indachtig de democratische grondgedachte van de Surinaamse politieke partijen, mag er maar één lijst ingediend worden; twee lijsten verstoren de eenheid.
Zo ging het toe op het groene erf (No-Rund met Trofpoent 2000 moest wijken voor Yes, I stay forever), bij Papa Paul Perdjadja, de etenverdeler te Bigi-Dyari, die een brug wil slaan naar het Kabinet van opa Blijf Maar Zitten; zo ging dat bij de Bermpartij (wie durft Baas te concurreren met nog een lijst? Wat? Jij? M’o acht-december’ie). Bij de Olifantjes waren er wel twee lijsten, maar enkele Vernieuwers werden onlangs door een knokploeg betrapt en beslagen. Had ook niet wijlen een ere-voorzitter tijdens een partijverkiezingsdjoegoe-djoegoe op het Groene Erf wat klapjes en duwtjes gehad? En zelfs Doe doet ’t met één lijst.
Dus dat is de Surinaamse partijdemocratie: ‘Eén Lijst, één Belangengroep. Wie niet vóór me is, is tegen me.’ En de hoogste Partijwet: bewierook en zalf de voorzitter tot in de nor en zelfs na sem dood, daar denkt een zwakke opvolging power uit te trekken. De Parrtei is de Staat, jawohl. Daarom moeten ‘we’ in het machtscentrum blijven (niet om beleid in landsbelang te voeren, ach nee, dat doen we even tussen ‘dat andere’ door, daarom slaan we blunder na blunder, zoals die verkeerde slandskaart op een ministeriële uitnodiging). En daarom trappelen bepaalde lieden ook in de oppo-shitsie, vol ongeduld om weer eens vijf jaren met slandsgelden ondernemertje, reislustige, verkavelaar, radio- en tv-magnaat (alleen m’n krant lukt niet, kost teveel niveau en kennis) enzo spelen. Dus, als we niet meer in de kawolasie, eh, cowalasie zitten, waar haal ik dan bijvoorbeeld mijn gratis arbeiders voor, en de vaste afzet van mijn bloementuin vandaan? Begrijpt u nu waarom Milieubeheer mee moest en niet bij Volksgezondheid mocht achterblijven? Ach, maar dat is maar een klein voorbeeld, net zoals die vele privéwagens van allerlei beleidsmedewerkers die tot vele malen per week gratis bij de OW-pomp als te zijn dienstwagens mogen worden getankt.
Maar de tijd begint te dringen: volgend jaar zo een tijd is de strijd al gestreden en we schieten maar niet op. Daarom werd Shanti-shanti door z’n eigen cluppie gedwongen een akkoord met Azizkoemar van de vernieuwing te tekenen. Kon Baboe-Shanti dat een jaar geleden niet doen? Weet hij niet dat een ieder binnen de VHPartei problemen met hem heeft, hijzelf incluis? Maar de nieuwe olifant is al opgestaan; de ouwe, gehavende, vol schrammen en builen en zonder slagtanden lijkt te zijn afgedaan. Die kan als ouwe struisvogel in de dierentuin worden verkocht. Voorlopig blijven we nog even met Vene de Schone, Ram de Vi-ce, Paultje Met-de-Puntige-Schoen, Lonnie met de Losse Handjes en Winston Voor Spek en Bonen, Gokken en Goedpraten. Moeten we dit ratjetoe nog vijf jaar slikken? Of wordt het: ‘Yes, we Doe want tante Jenny de Lange for Pres?’
