Eén ding is overal in Suriname gelijk. Van de chique terrassen tot bij omu Sneysi op de stoep. Na werktijd, wanneer het licht verandert en de rust in de mensen weerkeert, gaan de djogo’s open en wordt er tori gepraat. Parbode luistert mee…
Heb jij een paspoort?
Ja zeker!
Een Surinaamse?
Ook…
Heb je er meer dan?
Ja zeker!
Hoeveel dan?
Stuk of acht, negen…
Zoveel??
Ja, altijd makkelijk
Hoe kom je daar aan?
Van de ambassade gehad
De Surinaamse zeker…
Nee, de Nederlandse
Delen die paspoorten uit?
Als je het goed doet wel
Via zo’n lokale kracht zeker?
Nee, die zijn niet om te kopen
Die bakra’s daar wel dan?
Ja hoor, gewoon valuta schuiven
Maar komt niemand daar achter?
Soms…
En wat gebeurt er dan?
Dan ontslaan ze zo’n lokale kracht
Da’s niet zo netjes
Tja, normen en waarden van Balkenende
O ja, de VOC-mentaliteit!
Precies, handel voor alles en fuck de rest
Wat betaal je voor zo’n paspoort?
Dat hangt er vanaf…
Waar vanaf?
Of Suriname veilig is
Huh??
En of de ambassadeur haar tankje nodig heeft
Tankje?
Ja, die gepantserde Mercedes
Heeft ze dat ding dan op afbetaling?
Nee, maar ze stuur ‘m naar Den Haag
Als het hier veilig is?
Precies. En ze sturen hem terug als het onveilig is
En dat financieren ze met foute paspoortjes?
Tja, het moet buiten de begroting om
En als ze te weinig hebben?
Dan zijn er altijd nog de Verdragsmiddelen…
Nu populair
