De eerste keer, 17
Gerald (55)
“De eerste keer, dat was in mijn vroege jeugd, ik was een béést, toen, ja man! Niet te gelóóóven! Maar dan moet ik eerst de situatie uitleggen. Wij zijn een van de rijkste families van dat district, bezaten verschillende winkels, bars… ik ben ook niet opgevoed door mijn ouders; mijn moeder zat in de winkel en mijn vader had nog een ander bedrijf. Dus in huis was er één meisje voor de was en een ander dat ons kinderen baadde en aankleedde.
“Je praat van de eerste keer, dan wist je dus nog totaal niet wat wát was, nog geen idéé. Ik was elf en op een dag, dat dienstmeisje, het was een creoolse dame van om en nabij de achttien, waste me weer. Kreeg ik opeens een stijve! Dat was me nog niet eerder overkomen! Ik wist niet wat loos was, wat ik er mee aan moest. Het meisje begon er mee te spelen, dat voelde goed. Maar de volgende dag wees ze me waar het moest, toen ging ik er op, daar in die badkamer. Een openbaring! Ik wist niet wat me overkwam, zo heerlijk, je weet werkelijk niet wat met je gebeurt, dat gelóóf je niet… Maar plotseling wist ik waar Abraham de mosterd haalde! Opeens wist ik wél wat wát was…
“Toch, ik was nog niet ontmaagd. Of ontknaapt, hoe zeg je dat. Niet dat ik daarvan op de hoogte was. Maar een week daarna ging ik het proberen met een jonge Javaanse dame, ze was iets ouder, dertien jaar. En toen we klaar waren, begonnen we alle twee te bloeden. Eerst dacht ik nog dat het alleen van haar kwam, maar toen ik goed keek, bloedde ik zelf ook! Dus ik meteen naar de huisarts. Die keek en begon te lachen: ‘Het touwtje is geknapt, je bent ontmaagd’, zei hij. Het touwtje? Wélk touwtje? Hij wees het me, en gaf me verder alleen een zalfje mee.
“Dus de keer daarop, ditmaal was het een Hindoestaanse dame, dacht ik: nu ga ik weer bloeden, ja toch? Maar er gebeurde niks. Helemaal niks. Vanaf dat moment had ik alle dames in dat gebied in mijn hand. Want ik kreeg ze allemaal te pakken, ze gingen allemaal met me naar bed. Ja, toen begon het goede leven.
“Het is geen opschepperij, hoor. Toen ik dit verhaal aan een paar vrienden vertelde, ze waren stuk voor stuk ouder dan ik, lachten ze me allemaal uit. Ze wilden me niet geloven. Toch, het is de waarheid. Hoe het komt dat al die vrouwen met me wilden? Om het geld, hè. Ik was het rijkste jochie uit de buurt, nam brood belegd met corned beef mee om op school uit te delen. Wat denk je, ik kreeg tien gulden zakgeld in de week! Tien gulden! Een soft kostte negen cent! Ik had mijn eigen bodyguards, als je me maar even op m’n schouder tikte, was je dood, man, die jongens takelden je helemaal af! Zo klein als ik was, ik was bij ons: the man! Als we gingen stappen, jatte ik mijn vaders auto vanonder het huis en reden we de stad in. We hadden geld, zo makkelijk was dat!
“In Nederland ben ik heel anders geworden. Ik woonde bij een hospita, ging er naar school en moest álles opnieuw verkennen. Want hoe gaat Nederland zo’n ndyuka uit het bos van Suriname ontvangen? Hoe ga ik daar mijn vrouwen vinden? Ik wilde naar Amsterdam om de hoeren te zien. Maar ik kon geen Zeedijk vinden. Geen zee, geen dijk, en nergens hoeren. Maar toen ik dan eenmaal wist hoe ik er moest komen, sááán, al die grote tieten voor de ramen, man, ik wist niet meer hoe ik het had! Ai, ai, ai wat een snoepwinkel. Maar binnen ben ik niet geweest. Was ik veel te verlegen voor. Ik dacht: wat heeft een boslandcreool daar te zoeken? Bovendien had ik toen al Thea leren kennen, mijn toekomstige vrouw.
“En vanaf dat ik getrouwd was heb ik overal een punt achter gezet. Echt, sindsdien heb ik geen andere vrouw meer aangeraakt. Vreemdgaan, het heeft geen nut. Al die ziektes, je weet niet wat voor problemen je je allemaal op de hals haalt. En dat was verder goed zo, ik had feest gevierd, toen kon ik ook rust vinden. Maar die eerste keer, ja, dat is toch de mooiste keer van mijn leven geweest. Zo’n verpletterende ervaring, die vergeet je nooit meer…!”