De kiezers mogen ervan uitgaan dat ze eind mei 2010 weer naar de stembus mogen om een regering te kiezen. Valt er wel wat te kiezen of belooft het vastgeroeste oude weer veel van het nieuwe? In deze rubriek, die tot de verkiezingen zal doorlopen, houdt Parbode de gang van zaken in de politiek kritisch tegen het licht.
Het zou geen sprint naar de verkiezingen zijn zonder het karakteristieke overlopen. Voormalig BEP-penningmeester Nabesing Ajeki gaf de toon aan door de weg naar de NDP te kiezen. Dit omdat hij absoluut niet tevreden is met het bereikte resultaat van BEP tot nu toe. Hij was eerder uit de BEP geknikkerd na openheid van zaken te hebben gegeven over de financiële wandel van voorzitter Caprino Allendy. Ajeki ziet in nu de NDP de ideale partij om ontwikkeling te brengen in zijn eigen district Marowijne.
Als het aan Ajeki ligt zal Marowijne gouden tijden doormaken indien de NDP, met hem binnen de gelederen, in het machtscentrum komt. Ook het vroegere BEP- bestuurslid Hugo Koedoe is, samen met wat partijgenoten, een ander politiek pad ingeslagen, naar de BVD. Het argument van Koedoe is dat BEP teveel bezig is met het behartigen van eigen en familiebelangen en het algemeen belang volkomen uit het oog is verloren.
De NDP wist ook Melvin Bouva aan zich te binden. Opmerkelijk, want de voormalige voorzitter van het Jeugdparlement gaf twee jaar geleden nog expliciet aan zich niet bij een grote gevestigde partij te zullen aansluiten. Overigens is het vanuit het oogpunt van de NDP gezien een slimme zet geweest om Bouva in te lijven, als één van de weinige jonge politici heeft hij bewezen capaciteiten en enig charisma te hebben.
Het trieste is dat het bij de meeste overlopers en meelopers niet draait om ideologieën van de partij waar ze achteraan lopen, maar vooral om ego’s. Niet ‘wat heeft de partij voor ogen’ staat voorop maar ‘waar valt er voor mij het meest te halen’. Een paar jaar een dik salaris in de nauwelijks functionerende Nationale Assemblee? Een leuk en lucratief adviseurschap op een ministerie waar toch al teveel mensen op de loonlijst staan? Of misschien een plek in een Raad van Commissarissen van een staatsbedrijf dat bijna failliet is? Wie weet wordt het baantje op een ambassade in een mooi ver land! Of andere motieven spelen mee. Wie zegt dat jouw huidige partij ook na de verkiezingen nog wel bereid is de maandelijkse huur van je huis op te hoesten?
Niet alleen individuen roeren zich, ook partijen manoeuvreren zich alvast in een positie waarvan zij hopen dat die hen na de verkiezingen in het regeringszadel helpt. Dat dreigt binnen het Nieuw Front-Plus tot een scheuring te leiden. A Combinatie, Pertjajah Luhur (PL) en DA’91 hebben zonder de rest van de coalitieleden uit te nodigen ontmoetingen gehad om na te gaan hoe de samenwerking naar de verkiezingen toe gestalte kan worden gegeven. De NPS van president Ronald Venetiaan ziet hierin weer een poging van PL-baas Paul Somohardjo om draagvlak te vinden voor zijn gang naar de presidentszetel.
Binnen de nog jonge Megacombinatie van de huidige oppositie is inmiddels al een breuk ontstaan. De BVD is er door de NDP uitgezet omdat Bouterse er niet van gediend zou zijn dat BEP-leden naar de partij van Dilip Sardjoe overliepen. Daarmee zouden ex-Junglecommandoleden, die hebben gevochten tegen het militaire regime waar de NDP uit voort is gekomen, een voet aan de grond krijgen binnen de combinatie. Voor Ajeki maakte Bouterse kennelijk een uitzondering.
Vreemd genoeg kwam de Ware Tijd met de primeur van de breuk. Times of Suriname, eigendom van Sardjoe, berichtte er pas een dag later over. Terwijl de krant doorgaans ieder onaangenaam wissewasje bij andere politieke partijen breed uitmeet. Sardjoe, die zijn eigen was dus liever niet buiten hangt, beweerde dat partijen op ‘amicale wijze’ uit elkaar waren gegaan. Om de volgende dag in een venijnig commentaar in zijn krant de NDP volledig de grond in te trappen. Vooral zijn voormalige bondgenoot Bouterse moest het ontgelden. Ook dat is politiek.
Esha Lie Kjam en Armand Snijders
Nu populair
