Erwin de Vries
kunstenaar
Erwin de Vries viert op 21 december zijn tachtigste verjaardag.
Ter gelegenheid hiervan worden verschillende overzichtstentoonstellingen georganiseerd.
Zit je lekker in je vel?
“Gelukkig wel. Vooral omdat ik bijna tachtig ben, vind ik het bijvoorbeeld bijzonder dat ik nog heel veel kan werken. Ik ken leeftijdsgenoten waarmee het niet zo goed gaat. Ik ben de natuur dankbaar voor mijn situatie. Hoelang het nog duurt, is natuurlijk de vraag. Er komt een keer tijd om vaarwel te zeggen.”
Waar ben je mee bezig?
“Niets speciaals. Verschillende dingen. Af en toe ga ik schilderen of ik kneed in de klei, dan wordt het vanzelf wat. Tegen de jeugd zeg ik altijd: als je de top wilt bereiken, is het geen kwestie van een paar schilderijen maken voor tentoonstellingen. Je moet altijd bezig zijn met je werk.”
Wat wil je absoluut nog doen?
“Nou, ik hoop nog een aantal jaren te kunnen werken. Het blijft voor mij heel belangrijk om constant beelden en schilderijen te maken. Misschien dat ik in Suriname een vrijbeeld mag maken, ik heb hier alleen politieke beelden staan, geen vrije expressieve beelden. Ik ben daarover nu in onderhandeling met de regering.”
Wie bewonder je?
“Toen ik jonger was, had ik bewondering voor ontzettend veel kunstenaars zoals Picasso, Henry Moore en Giacometti. Op een gegeven moment moet je deze figuren los laten, ook om je eigen handschrift en visie te vinden. Niet dat ik ze niet meer bewonder, maar ze maken wel minder indruk. Mijn prestaties zijn vergelijkbaar met die van hun. Voor oude meesters heb ik nog wel veel bewondering zoals Rembrandt, Vermeer of Leonardo Da Vinci.”
Ga je voor geluk of voor geld?
“Geld heeft me nooit aangetrokken. Een voorbeeld was dat ik in de jaren vijftig als tekenleraar werkte, zodat ik een vast inkomen had en dat heb opgegeven om toch mijn grootste droom te laten uitkomen: leven als kunstenaar. Ik heb toen alles opgegeven en ben naar de Rijksacademie in Amsterdam gegaan om daar de kunstopleiding te volgen. Salaris en geld zijn voor mij ondergeschikt aan vrijheid en werken. Ik wil ook nooit miljonair worden, vrijheid is voor mij de grootste schat. Zo’n gevangenis dat je de hele tijd moet opletten, met bewakers om je heen, omdat je zoveel geld hebt, dat zou voor mij een ware nachtmerrie zijn.”
Liefde of succes?
“Dat gaat samen bij mij. Door liefde voor het werk, heb ik mijn succes bereikt. Ook bij de normale liefde natuurlijk, tussen man en vrouw, gaat het bij mij samen. Hoewel liefde voor het vak belangrijker is, daar kan je nooit ruzie mee krijgen. Mijn werk heeft me nooit in de steek gelaten.”
Bang voor de dood?
“Helemaal niet. Ik ben blij dat ik de tachtig heb bereikt. Dat is wel een soort afsluiting voor mij. Ik heb me min of meer geprepareerd, zoals ik ben gekomen zal ik straks ook weer vertrekken. Ik heb een fantastisch leven gehad, straks volgt een natuurlijk proces.
Ik hoop wel zonder veel pijn te gaan.”
Ga je op je sterfbed spijt hebben dat je iets niet hebt gedaan?
“Nee, ik heb hard gewerkt en niets om te klagen. Ik vraag me weleens af waarom het allemaal zo goed gelopen is. Het leven is wreed en had mij ook kunnen raken, maar dat heeft het, voor zover ik weet, niet gedaan.”
Geloof je in leven na de dood?
“Absoluut niet. Er is nog nooit iemand terug gekomen om te vertellen dat hij/zij weer leeft. Leven na de dood is gewoon een verlangen van mensen die niet tevreden zijn met hun leven. En ja, ik ben erg tevreden met mijn leven.”
Hoe zou je herinnerd willen worden?
“Zoals ik geleefd heb: met alle successen. Iedereen heeft in zijn leven wel wat misdaan, er bestaan natuurlijk emoties zoals jaloezie. Zulke pijnlijke dingen zijn jammer. Maar dat soort dingen neem ik mensen niet kwalijk. Ikzelf ben altijd liefdevol met mensen omgegaan, zo heb ik geleefd en ik denk dat ik zo herinnerd zal worden. Ook hoop ik voor jonge kunstenaars een goed voorbeeld te
zijn.”
Nu populair
