Lieve Ma
Tante Esselien van Doornegat is een bekende verschijning in Suriname en Nederland. Wekelijks ontvangt ze bij ‘Raymann is Laat’ beroemdheden, die ze liefdevol over de knie legt. Regelmatig vertelt ze over haar man Rudie en haar zeven kinderen van acht verschillende vaders. Parbode wist één van deze kinderen in Suriname te traceren. Hij is bereid om zijn gedachten, opgetekend in brieven aan zijn moeder, met onze lezers te delen.
Lieve Ma,
Wie het huidige politieke gekrakeel ziet, zou zo maar de indruk kunnen krijgen dat de huidige politieke heersers nog niet weten dat u na 25 mei volgend jaar de nieuwe president van onze prachtige republiek wordt. Natuurlijk weten ze wel beter en off the record hebben de meesten al lang laten weten dat ‘Tante Es for Pres’ inderdaad veruit de beste en wellicht enige optie is om Suriname verder te stoten in de vaart der volkeren. Maar politici zijn nu eenmaal politici en die raken per definitie opgewonden wanneer er verkiezingen in zicht zijn, ook wanneer de uitslag van die verkiezingen al lang vast staat.
Bovendien, waar moeten ze zich anders mee bezig houden, het zou wel erg schrikken zijn als ze nu opeens wel zouden gaan regeren. Een enkele keer lijkt het ook alsof er echt een poging wordt ondernomen maar dan is er natuurlijk altijd weer de kwestie van het quorum, of beter gezegd het gebrek aan quorum. Wat dat betreft is het wel prettig dat u het straks helemaal alleen voor het zeggen hebt. Als u ’s ochtends bij het opstaan een goed idee hebt, dan kan dat dezelfde dag nog als staatsbesluit uitgevoerd worden. Mensen die dit niet democratisch in de oren klinkt, doen er goed aan te beseffen dat het nu eenmaal de wens van de zwijgende meerderheid in Suriname is om u de leiding over het land toe te vertrouwen en elke Surinamer weet nu eenmaal dat Esselien van Doornegat dit vertrouwen nooit beschamen zal. Binnen Suriname zal de term nepotisme dan ook niet zo snel vallen maar het kan geen kwaad een beetje rekening te houden met eventuele gevoelens in het buitenland.
Uit het verleden weten we immers nog maar al te goed dat ze bijvoorbeeld in Nederland snel zenuwachtig worden wanneer er maar één persoon de Surinaamse teugels in handen houdt. Natuurlijk wordt dit niet openlijk gezegd, maar er zal ongetwijfeld worden getracht via diplomatieke geruchten en halve waarheden (hele waarheden zijn in die kringen erg moeilijk te vinden) uw integriteit in diskrediet te brengen. Zo zal er zonder meer het verhaal in de wereld komen dat er onder uw bewind alleen maar mensen die op u lijken voor een baan in aanmerking komen. Los van het feit dat uw schoonheid ongeëvenaard is en er dus weinig mensen zijn die op u lijken, heb ik ook een andere oplossing bedacht om deze stemmingmakerij tegen te gaan. Eigenlijk een erg simpele, maar dat zijn meestal de beste. Als geen enkele Surinamer meer hoeft te werken dan heeft niemand een baan nodig en kunnen ze u nooit het verwijt gaan maken mensen, die misschien heel erg in de verte wel iets van u weg hebben, te bevoordelen.
U maakt elke Surinamer miljonair en dan is er niemand die nog een baan nodig heeft. De manier om dit te doen is net zo eenvoudig als geniaal. Eerst komen alle Surinamers in Paramaribo wonen, uiteindelijk hebben we ruime ervaring met transmigratie, en vervolgens verkoopt u heel Suriname met uitzondering van Paramaribo. China, India, Brazilië, er zijn gegadigden genoeg en bovendien small is beautiful, niet waar? Van de opbrengst krijgt elke Surinamer een miljoen USdollar en de rest gebruiken we om van Paramaribo het Dubai van Zuid-Amerika te maken. Met een stuk of twintig wolkenkrabbers zijn we meteen van het woningentekort af en is ook het gevaar van de zeespiegelstijging een stuk minder dreigend. Als je op de 38e verdieping woont kijk je daar nu eenmaal totaal anders tegen aan. De rest van de stad zetten we vol met wat state of the art airports, airco hyper malls, superdeluxe hotels en andersoortig architectonische hoogstandjes en we leven met zijn allen nog lang en gelukkig. Nu bouwen ze bij Dubai eilanden in zee in de vorm van palmbomen en dergelijke, mij lijkt het een leuke geste om bij wijze van eerbetoon aan de uitvoerster van dit briljante plan een eiland te bouwen in de vorm van haar profiel. Mocht ik ooit op de maan komen dan kan ik vanaf daar mijn lieve moeder zien!
Een dikke zoen van uw toegenegen oudste buitenkind,
Jan-Piet-Klaas van Doornegat