In Suriname kun je op vrije dagen alle kanten op om ontspanning, vertier en avontuur te zoeken en vinden. Of je nu op zoek bent naar water, jungle of gewoon naar een rustig plekje om in de hangmat te liggen, er zijn oorden genoeg waar je je hart kan ophalen. Parbode helpt een handje bij de zoektocht en beschrijft iedere maand een bestemming.
Deze keer: De postboot naar Alliance
Fier toont de kapitein de badkamer van de postboot. Als de deur met een harde klap openzwaait, is er een donker hok met een vuile wc en een verroeste douchekop te zien. Voor een luxecruise ben je op de postboot niet op het juiste adres. Voor een dag rustig varen en genieten van het uitzicht op de jungle, verlaten steigers en plantages dan weer wel. De postboot vertrekt elke vrijdag en zondag vanaf de SMS-steiger bij de Waterkant. Iedereen die mee wil is verplicht zich om zeven uur ’s morgens aan te melden. Een tijdstip waarop je wordt beloond met een fris windje en een net opgekomen zon. Om half acht vertrekt de grote lome postboot met een opmerkelijk gemak vanaf de SMS-stijger. Traag schuift een nog slaperige Waterkant voorbij en begint de boot aan de vier uur durende tocht naar Alliance.
Tijdens de tocht zelf is er weinig te beleven. Tenminste, als je geen fan bent van zon, rust en een prachtig uitzicht. Zonnebaders kunnen terecht op het dek van de boot, waar je gerust een handdoek kan openslaan en je je vier uur lang in alle stilte kan verdiepen in een boek. Behalve wat toeristen en inwoners van Alliance, plus natuurlijk de vier bemanningsleden, is het doorgaans niet te druk. De rust is gegarandeerd.
Let, een kwartiertje na het uitvaren, vooral op het uitzicht op Fort Nieuw-Amsterdam. Hier komen ook de Commewijne en de Surinamerivier samen. In de middaguren wordt het verschrikkelijk heet op het dek. Kies je ervoor beneden plaats te nemen, dan wordt de rust verstoord door de uiterst lawaaiige scheepsmotor.
Ansie en Percy, respectievelijk de kapitein en de machinist van de postboot, varen al ongeveer dertig jaar elke vrijdag en zondag dezelfde route. Ze zijn trots op hun boot en tonen met plezier hun slaapplaats (vier vergeelde matrassen, te bereiken via een luikje bij de stuurhut), de keuken (een loodzware diepvries en een gasvuurtje waarop één van de matrozen een portie sardientjes aan het maken is) en de ‘badkamer’. Ook vertellen ze je graag over de route die ze volgen over de Suriname- ,Commewijne- en Matapicarivier. De plantages Rust en Werk, Johan Margaretha, Kronenburg en Nieuwe Grond trekken al varend aan de passagiers voorbij. In Alliance kun je van boord, even wandelen en de vroegere plantagesfeer opsnuiven. Ondertussen vaart de postboot verder naar Rijnsdorp, om je even later weer op te pikken in Alliance.
Logischerwijs dankt de postboot zijn naam aan de post die ze vervoert. Omdat er meestal alleen post is voor Alliance, meert de postboot alleen daar aan. Op vriendelijk verzoek stopt de kapitein graag bij Johan Margaretha, waar je wat drank en eten kan inslaan. De postboot zelf voorziet geen eten of drank voor de reiziger, maar ze staan graag hun diepvries af zodat je elk moment van de dag kan genieten van fris water of koude cola.
De stop bij Alliance is erg kort maar vooral de moeite. De geschiedenis van Alliance gaat terug tot het jaar 1820 met het begin van een bloeiende suikeronderneming. Nadien werd de plantage er vooral één voor citrus- en bananenteelt. Tot vandaag leven de meeste bewoners van het kweken van citrus. Vooral het oude plantagehuis is de moeite waard om te bezoeken. Net als het huis, ademt het hele dorp vergane glorie uit. Wat resteert is een mooi en vriendelijk plaatsje met nog geen vijftig huizen. Wees tijdens je bezoek vooral snel. Binnen (stipt) een halfuur ligt de postboot alweer te ronken aan de steiger van Alliance om de terugtocht in te zetten. Tussen drie en vier in de namiddag meert de boot aan langs de Waterkant.
Nu populair
