Zelfverheerlijking van Doerga
Mijn schrijven is een noodzakelijke reactie op uw Doerga-interview in het aprilnummer.
Daar komt Doerga: enkele jaren gelden was het EXIT Doerga, een enorme opluchting voor velen. Met het verdwijnen van Doerga, rond 2000, begon de geleidelijke opbouw van een alleszins acceptabel medisch instituut, onder leiding van een stichtingsbestuur.
Surinaamse specialisten naar Nickerie brengen, blijft eenmoeilijke opgave. Grote waardering dan ook voor de vele Nederlandsespecialisten die bij toerbeurt bereid bleken hun kennis ter beschikking testellen voor de patiënten in Nickerie. Veel, zeer veel medische benodigdhedenverscheepten zij of brachten zij persoonlijk mee.
Doerga, in zijn commentaar op deze collegae, toont geengreintje waardering. Integendeel; hij lanceert minderwaardige verdachtmakingen.Het was het stichtingsbestuur dat dr. van Spreeuwel, een deskundig en zeerbescheiden man, vroeg zijn specialistische procedures uiteen te zetten op deTV.
In vergelijking hiermee, komt het gedrag van deze Doerga alszelfverheerlijkend en uitgesproken pathologisch over wanneer hij op 15 maartzijn eerste dag in het ziekenhuis begint, vergezeld van een completetelevisieploeg.
Waardering voor andere internisten, die ondanks drukkewerkzaamheden toch uit Paramaribo reden, de laatste vijf tot zes jaar? Niet uitDoerga’s mond, die wel zichzelf beschrijft als de enige bevoegde internist!Reacties van belanghebbende Nickerianen? Nauwelijks. Men gedraagt zich bijvoorkeur volgens de metafoor ‘Be Gar Ke Lotha’, een kruik zonder zitvlakwiebelt alle kanten op.
G. Kletter, INTERNIST
Goedkope aandacht trekkerij
Over de reportage ‘Onrust in het Ziekenhuis’ in de Parbodevan april 2007 heb ik me erg verbaasd, omdat er zo’n eenzijdig beeld van desituatie in Nickerie wordt geschetst. Neem bijvoorbeeld de ondertitel‘Nederland wil hier weer de dienst uitmaken’. In mijn ogen niet meer dangoedkope aandachttrekkerij. De oudere Nederlandse specialisten waren nietbijzonder te spreken over de komst van Doerga, omdat zij – en niet alleen zij -van mening waren dat de rampzalige situatie in het Streekziekenhuis, nu twaalfjaar geleden, te wijten is geweest aan de heer Doerga.
Ik schrijf u namens de Uitwisselingscommissie van hetCatharinaziekenhuis in Eindhoven (CZE), die besloten heeft gewoon door te gaanmet de uitwisselingsactiviteiten. De commissie staat in wezen los van deorganisatie die probeert om artsen uit Nederland naar Nickerie te krijgen, omdaar openvallende plaatsen in te nemen. De uitwisselingcommissie van hetCatharinaziekenhuis probeert niets te dirigeren vanuit Nederland, maar werkt opvoet van gelijkwaardigheid met het Streekziekenhuis samen, om uitwisseling vanpersoneel (verpleegkundigen, technici, laboratoriummensen,apothekersassistenten en eventueel ook artsen) te regelen. Vanuit Eindhovenzijn de laatste twee jaar acht medewerkers gedurende een maand in dienst vanhet SZN gesteld. En ongeveer evenveel Nickerianen zijn in hetCatharinaziekenhuis in Eindhoven geweest! Heel graag zou ik dat werk van desamenwerkende ziekenhuizen, met goede resultaten voor allebei, eens besprokenwillen zien in uw blad. Ook om daarmee de wat negatieve beeldvorming rond deuitwisselingsactiviteiten van het Catharinaziekenhuis te Eindhoven –
die misschien onbedoeld het resultaat is geweest van de reportage –
te corrigeren.
Met vriendelijke groet,
Dries Schellekens
secretaris Uitwisselingscommissie SZN-CZE
De waarheid over het werk en de inzet van
dr. Jan van Spreeuwel van het Catharina Ziekenhuis
In uw blad van april 2007 is er een artikel opgenomen overde internist M.Doerga.
Dr. Van Spreeuwel en zijn vrouw Janine reisden wel vaker opeigen kosten af, om in het Streek Ziekenhuis Nickerie patiënten uit zowelParamaribo als uit Nickerie, te behandelen. Met trots mag gezegd worden dat Dr.Van Spreeuwel naar tevredenheid, van het bestuur en van de patiënten, gewerktheeft. In het artikel van de internist M. Doerga wordt gesproken over“Showtime”. Ik geloof dat deze dokter (M. Doerga) het verschil tussen showtimeen voorlichting niet kent. De lezers mogen weten dat de verrichtingen van hemvan veler aard zijn geweest (tw ERCP, Coloscopie, gastroscopie). Er zijn zelfspatiënten uit Paramaribo naar het LMSZN afgereisd voor onderzoekingen door Dr.J. Van Spreeuwel, die niet mogelijk waren in Paramaribo. Op verzoek van hetgewezen bestuur werd de Nickeriaanse media uitgenodigd om een stukje medischevoorlichting te doen naar de bevolking van Nickerie toe.
De volgende donatie/diensten zijn gedaan door Dr. J. VanSpreeuwel en echtgenote Janine:
1. Schenkingvan euro’s voor de aankoop van klamboes voor alle kamers (bedden) in het LMSZN
2. Schenkingvan scopen voor maag- en darmonderzoek (zelf meegenomen) en benodigdheden, onder meer medicamenten
3. Hetopzetten van onze (dus LMSZN) endoscopie kamer (maag-/darmziekten)
4. Hetgeven van adviezen aan het bestuur Dewanchand hoe het Ziekenhuis op een hogerniveau gebracht kan worden
5. Opleidenvan Surinamers tot specialisten in het Catharina Ziekenhuis Eindhoven (gratis)ten behoeve van het LMSZN
Hier volgt in het kort de inhoud van de samenwerking.
a. Allekosten gemaakt om trainingen etc. te volgen in het CZE in Nederland(ticket/opvang Schiphol/huisvesting/opleiding) komen ten laste van het CZE
b. Alshet personeel van het CZE afreiste naar het LMSZN om trainingen te verzorgenaan het personeel op diverse afdelingen, moesten wij (SZN) slechts voorhuisvesting zorgdragen
c. Elkemaand wordt door het personeel van het CZE één euro in een pot gedaan omaankopen te doen ten behoeve van het LMSZN)
Dit alles is gedaan door Dr. Jan van Spreeuwel die door deinternist M. Doerga gezien wordt als iemand die een ruime vergoeding heeftontvangen toen hij hier was. Ik zal het bedrag niet noemen, maar de boeken vanhet LMSZN zijn ter inzage. Dit is de stijl van de internist M. Doerga om mensen(collegae) te bespreken en zo was het in de periode 1996-1999. De doktoren
B. Geyskes/Otto de Greve en anderen zijn allen vertrokken met achterlating vaneen kapot Ziekenhuis waar de inzender van het artikel in uw blad van april 2007de verantwoordelijke was. Drs. A. Cameron, internist in het St.VincentiusZiekenhuis, tevens adviseur van het gewezen bestuur Dewanchand, betreurt ditvoorval en zegt dat hij (Dr. Jan Van Spreeuwel) met open armen zal ontvangen inhet St.Vincentius Ziekenhuis. Zie hier de waardering voor een superspecialistdie Suriname ontbeert.
O.R.Dewanchand
Gewezen voorzitter LMSZN
Periode 23 januari 2001-30november 2006
Nu populair
