Morena (46)
“Ik kom uit Brazilië, we woonden bij het strand van Ipanima, en dat leven lokte elke dag: zoveel mooie mensen, zulke dure badkleding, alles heel frivool en sexy! Ik was nog maar twaalf, maar heel vroeg rijp: op m’n tiende kreeg ik al menstruatie, en twee jaar later had ik borsten, heupen, alles wat een vrouw moet hebben. Mooi, was ik toen, muito bella! En zo nieuwsgierig naar dat ding… ik had ook al krasse gevoelens, hoor.
“Maar ik moest naar school, daar hamerden mijn ouders op,ons gezin leefde net boven de armoedegrens en mijn vader wilde dat we het laterbeter zouden hebben. M’n broertjes en zusjes hebben wel geleerd, trouwens, diezijn advocaten geworden, en dokters. Terwijl ik eigenlijk nog steeds loop tehosselen. Maar goed. School… ik háátte het, zóó saai, ik viel er de hele dagin slaap. Liever ging ik weer naar het strand.
“En naar Joaõ. Want ik was vreselijk verliefd. Hij was eensnackbarhouder op dat strand, vierentwintig was hij, en een adonis! Ay miMadre, als hij z’n shirt uittrok om te gaan zwemmen, oh, die prachtigegebronsde borst, zo gespierd. Ik scheen hem iedere dag, dan deed ik mijnschoolrokje uit, eronder droeg ik m’n piepkleine tanga, m’n fiël dental(flosdraad). En topless, hè. Hij keek soms wel belangstellend naar me, ik hadook al tot hem gesproken, maar eigenlijk had hij geen belangstelling voor mij,ik had te veel concurrentie, zoveel beeldschone vrouwen van zijn eigenleeftijd, en ook nog eens langer dan ik… Maar ik bleef hem chanten.
“Helaas is de rector van mijn school m’n ouders gaaninlichten dat ik spijbelde. Mijn vader heeft niets gezegd maar is me de heleweg gaan achtervolgen. Die hele versiertour heeft hij van achter een palmboomzitten bekijken, hoe ik met m’n kont draaide in die string en zonder topje…Puxa! Hij heeft me van dat strand gesléúrd. En thuis… een vréselijk pakrammel.
“Niks hielp. De volgende dag was ik alweer daar. Mijn vaderkon niet weer vrij nemen van zijn werk, maar ’s avonds controleerde hij m’nespadrilles en zag hij het zand. Wat was hij boos!
“Er was geen kruid tegen gewassen; ik moest en zou Joaõhebben. En dat weekeind lukte het me. Achter de snackbar hebben we het gedaan.Fantastisch! Hemels! Nou ja, de tweede keer dan, hè, want de eerste keer wasnatuurlijk wel pijnlijk. Hij was ook zo ervaren en teder tegelijk.
“En een ridder, hij is netjes naar mijn huis gegaan om zichvoor te stellen. Het was natuurlijk een fait accompli, een voldongen feit, dusmijn vader koos voor hem. Want liever een vaste man voor zijn overkraste dochter dan dat ze eenlosgeslagen seksprojectiel wordt. Dus mocht ik met Joaõ gaan samenwonen. Opmijn zestiende kreeg ik een kind van hem. En daarvoor was ik wél veel te jong.Dus dat is door mijn zuster opgevoed.
“Weer twee jaar later is hij vermoord bij een gewapenderoofoverval op de snackbar. Daar was ik zo verschrikkelijk verdrietig over. Eenverdriet dat ik de rest van mijn leven in mijn hart mee draag. Ik heb mijn kindtoen definitief afgestaan en ben, aangelokt door mijn vriendinnen die goedverdienden in de bordelen van Paramaribo, mijn geluk in Suriname gaan zoeken.Soldade, altijd lijd ik onder mijn heimwee.
Maar het geld is goed in dit land.
Nu populair
