Iedere maand houdt de redactie van Parbode een selectie van het meest in het oog springende nieuws uit dagbladen en op radio en televisie in de voorbije weken tegen het licht.
Asfalt met een luchtje
Het is een absolute verademing voor iedereen die over land richting binnenland reist: de asfalteringswerkzaamheden aan de Afobakaweg vorderen gestaag. Binnenkort is het voorbij met het gehobbel en het bauxietstof in de oren.
De vraag is echter voor hoe lang het gehobbel voorbij is. Want ook al zijn tal van wegen en district er dankzij de noeste werkers van Dalian er dramatisch op vooruit gegaan, er vallen ook heel wat steken. Met onbegrijpelijke verzakkingen en gaten tot gevolg in asfaltwegen die nog splinternieuw zijn. De levensduur van het asfalt blijkt beperkt.
De gewone verkeersdeelnemer weet dat al jaren, want die komt die mislukkingen dagelijks op zijn of haar weg tegen. En echte deskundigen hebben meermalen aan de bel getrokken (en waarschuwen nu ook weer dat werkzaamheden aan de Afobakaweg niet volgens de geldende standaarden worden uitgevoerd). Opmerkelijk is dat de politiek (lees: van de president tot de minister van Openbare Werken), na jaren stoïcijns te hebben gezwegen, nu openlijk roept dat prulwerk niet meer zal worden geaccepteerd. Waarom ze dat al die jaren daarvoor wel hebben geaccepteerd, blijft onduidelijk.
SLM goes regional
De Surinaamse Luchtvaartmaatschappij (SLM) heeft zonder overheidssubsidie twee nieuwe vliegtuigen kunnen aanschaffen van het type Boeing 737-300. Het is de bedoeling met deze twee kisten de regionale markt te veroveren. Zo denkt men een rendabele route richting Barbados op te kunnen zetten en wil men in Brazilië behalve Belem nog een andere bestemming bij de zuiderburen aandoen. In het verlengde hiervan is de SLM reeds in onderhandeling met Cayenne (Frans-Guyana) om de landingsrechten te verkrijgen. Met deze nieuwe vliegtuigen is het ook de bedoeling om de markt van chartervluchten op te gaan.
De SLM heeft zich verder ten doel gesteld dat in oktober ook nog een Airbus A340 aangeschaft zal worden voor het onderhouden van de mid-Atlantische route.
Helaas is er met betrekking tot de SLM ook slecht nieuws. In mei 2009 is er negen kilo cocaïne ontdenkt aan boord van een SLM-toestel die net een terug kwam van een vlucht naar Amsterdam. Dit nadat in februari reeds zestien kilo was gevonden. In het verlengde hiervan zijn reeds vijf personen aangehouden die allen werkzaam zijn bij de SLM zelf. Ook in het JAP-team, een professionele politie-eenheid die speciaal is ingesteld om drugsmokkel tegen te gaan op onze luchthaven, is er een verdachte aangemerkt. Vanwege hun zware taak en vanwege de verleidingen waaraan dit team ongetwijfeld blootstaat is de justitieminister bezig dit team te reshuffelen.
Binnen de regering wordt veel kritiek geleverd op dit JAP-team. Het team zou veel te machtig zijn en aan veel verleidingen blootstaan.
Feit is dat het vrijwel onmogelijk is om drugsmokkel helemaal te voorkomen. Er zijn enorme bedragen mee gemoeid en getracht moet worden een systeem te creëren dat het team weerbaar maakt tegen de verleiding van deze grote drugsbazen. Ook moet een transparante manier bestaan om precies te monitoren hoe het privé vermogen van deze speciale eenheid zich ontwikkeld. Als er plotseling een enorme verandering plaatsvindt in levensstijl van hun en of van hun familieleden moet dit onderzocht kunnen worden.
Vissen in troebel water
De NV Suriname American Industries Limited (Sail), met als grootse aandeelhouder de staat Suriname, heeft op zijn zachtst gezegd enkele zeer dubieuze investeringen gedaan. Dit vis- en garnalen verwerkingsbedrijf, dat klaagt over een vloot die aan vervanging toe is en de negatieve effecten van de verhoogde dieselprijs op hun concurrentiepositie, heeft dochterondernemingen in het leven geroepen.
Van de werkelijke eigenaren en of bestuursleden van deze ondernemingen is echter noch de voltallige Raad van Commissarissen (RvC), noch de grootste aandeelhouder op de hoogte. Deze dochterondernemingen hebben leningen lopen bij Sail met een waarde van ongeveer acht miljoen USdollar, die ze niet afbetalen en die vervolgens zouden worden kwijtgescholden door directie en RvC.
De regering is ernstig in gebreke gebleven bij deze slepende zaak. De klachten van de directie van dit bedrijf zijn trouwens reeds lange tijd bekend. De regering had dus veel waakzamer moeten zijn. Het gebrek aan daadkracht bij de regering om dit bestuur een justitieel proces aan de broek te hangen, wordt door de samenleving als zeer klungelig ervaren.
On the move!
De politieke partij Pertjajah Luhur (PL) heeft naast het opzetten van een gaarkeuken ook nog eens de daad bij het woord gevoegd en een vacaturebank geïntroduceerd. Plus en passant een woningbouwproject. De partij heeft iedereen opgeroepen om zich aan te melden voor een basiswoning, die binnen mum van tijd opgezet kan worden voor een tarief van 18.000 USdollar. De mensen moeten echter wel een perceel hebben. Wie dat niet heeft, moet zich aanmelden bij het ministerie van Ruimtelijke Ordening Grond en Bosbeheer (ROGB). De partij zal mensen assisteren bij de diverse banken om in aanmerking te komen voor de vijf procent hypothecaire lening, die door het ministerie van Financiën is ingesteld voor de lagere- en middeninkomensgroepen.
De partijleiding neemt dit initiatief omdat men van mening is dat onvoldoende is gewerkt aan de woningnood en armoedebestrijding in Suriname. Maar iedereen weet dat dit twee beleidsgebieden zijn die voor een groot deel vallen onder de politieke verantwoordelijkheid van de PL, via het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting die deze partij onder haar beheer heeft.
De partij trekt zich los van haar politieke en collectieve verantwoordelijkheid en is duidelijk bezig met soloacties. Maar die hebben volgens voorzitter Paul Somohardjo niets te maken met het winnen van stemmen voor de aanstaande verkiezingen.
En hoewel de partij het gras op het gebied van de vacaturebank voor de voeten van het ministerie van Arbeid Technologische Ontwikkeling en Milieu (ATM) wegmaait, durft geen van de coalitiepartijen zijn politiek partner tot orde te roepen. En te wijzen op het feit dat de collectieve verantwoordelijkheid eist dat zaken binnen beleid en met beleid moeten worden opgelost om een structurele oplossing te garanderen.
Klokkenluider uit de gratie
In de hele wereld is het zo: stel misstanden aan de kaak en het wordt je niet in dank afgenomen. Zo ook in Suriname, en men name in de politiek. Ben je loyaal en loop je in de pas, dan mag je meeprofiteren van alle privileges. Snij je misstanden aan, dan lig word je zonder pardon aan de kant gezet. Dat ondervond klokkenluider Ajeki, tot voor kort penningmeester van coalitiepartij Broederschap en Eenheids Partij (BEP). Hij pakte onlangs beargumenteerd uit in de media (waaronder Parbode) over laakbare financiële praktijken van voorzitter Caprino Allendy. En raakte daardoor uit de gratie. En dus moest hij ook zijn functie in het bestuur van ’s Lands Hospitaal, waarvoor hij maandelijks duizend srd ontving, opgeven. Het leven in de vaak onrechtvaardige politieke wereld kan soms hard zijn. Overigens durfde geen enkele partijgenoot Allendy om rekenschap te vragen ten aanzien van de door Ajeki geuite beschuldigingen. Daarvoor zijn de toebedeelde privileges kennelijk te dierbaar.
Seedorf ontmoet Mandela
Clarence Seedorf, voetbalinternational met nadrukkelijke Surinaamse roots, heeft onlangs een ontmoeting gehad met één dan de meest inspirerende leiders van deze eeuw: Nelson Mandela. Seedorf is een belangrijke donateur geworden van de Nelson Mandela Foundation en verklaart daarmee het werk van deze grote leider voort te willen zetten en een inspiratie te willen zijn voor de komende generatie. Seedorf heeft aangegeven de ontmoeting met Nelson Mandela te zien als een bijzonder grote eer.
Nu populair
