Natuurlijk lopen in Suriname veel goede muzikanten rond, datweten we allemaal. Dat veruit de meeste van deze muzikanten er een baan naasthebben, behoeft ook geen nader betoog. Met deze wetenschap is het op zijnzachtst gezegd merkwaardig dat Ivor Mitchell, een Guyanees, na een verblijf vandertig jaar in Europa in Suriname komt wonen om hier fulltime muzikant te zijn.
Hij is drukals een klein baasje, muzikale omlijsting van het toneelstuk: ‘De Tranen vanDen Uyl’, bijdrage voor Suripop, veel optredens van zijn eigen band 4EverFreedom en een aanstaande cd-opname… “O ja, in oktober begin ik ook met lesgeven aan de Nationale Volksmuziekschool, band coaching, oftewel beginnendebands leren hoe ze als een geheel moeten klinken, ‘t lijkt me fantastisch eneen hele uitdaging.”
Drummer
Het begon allemaal begin jaren zestig in Georgetown, Guyana.De toen 14 jaar oude Ivor raakte helemaal in de ban van de drummers die hij zagbij de bandjes die destijds optraden. “Hoewel ik nog nooit een instrument hadaangeraakt wist ik zeker dat ik dat ook wilde doen, op zekere dag trok ik destoute schoenen aan en vroeg aan Alwin & the Merits of ik tijdens eenrepetitie eens op het drumstel mocht meppen.” Het mocht en Alwin ontdekte alsnel dat Ivor beschikte over een onafhankelijke beweging van armen en benen.Essentieel bij het drummen om de verschillende ritmes aan te houden. “Ik hadhet geluk dat Alwin zelf de drummer was terwijl hij eigenlijk liever alleenmaar de zakelijke begeleider van de band wilde zijn. Het duurde dan ook nietlang voordat ik de vaste drummer van die band werd. We speelden nummers van theBeatles, Dave Clark Five, Herman Hermitt etc. kortom alles wat in die tijdpopulair was.”
Snaren
Tijdens het drummen zit Ivor echter steeds met een half oognaar de gitarist en de bassist te kijken, zo’n apparaat met snaren lijkt hemook wel wat. Voorzichtig begint hij in zijn vrije tijd op een gitaar tetokkelen en net als hij het een beetje onder de knie krijgt doet zich een kansvoor om bas te gaan spelen. “Onze vaste bassist wilde altijd van huis wordengehaald, terwijl de rest van de band zich op een centrale plaats verzamelde. Opeen dag hadden we daar genoeg van en zijn we zonder hem vertrokken. Ik hadgezegd dat ik wel zou bassen, alleen had ik dat nog nooit gedaan. Door heelgoed op de gitarist te letten heb ik er echter toch een redelijke draai aanweten te geven en vanaf die dag was ik bassist.”
Op zekere dag belandt Ivor voor de eerste maal in Surinameals bassist van een band met de illustere naam Nona Permol and the Playboys.“Ze waren redelijk populair en speelden twee keer per jaar tijdens groteevenementen zoals de kermis op het jaarbeursterrein, daardoor kreeg ik hiervrienden en in 1967 besloot ik in Suriname te gaan wonen. Atlantis zocht op datmoment een bassist voor een maand en dat werden uiteindelijk vier maanden.” NaAtlantis volgt de legendarische band Cosmobeat en enige tijd daarna richtMitchell zelf een band op genaamd Names & Faces. “In 1972 wilde ik echtermeer van de wereld zien en toen de Nederlandse band Reality op bezoek was inSuriname en liet blijken dat ze een bassist zochten ben ik verhuisd naar Nederland.”
Carey
De daarop volgende dertig jaar speelt Mitchell in alleuithoeken van Europa als bassist in begeleidingsbands van ondermeer Hans Dulferen Daniel Sahuleka. De tijd die overblijft wordt besteed aan zijn eigen bandAble. En aan zingen, in het gospelkoor Resurrrection dat in de jaren tachtig ennegentig de backing vocals doet van sterren als Stevie Wonder, Mariah Carey enCeline Dion. “Op een dag was ik er helemaal klaar mee” verklaart Ivor zijnvertrek uit Nederland. “Ik had het gehad, mijn kinderen waren inmiddelsvolwassen, ik had elke zaal gezien en wilde naar huis. Ik was er alleen nietuit of dat nu Guyana of Suriname zou worden. Het plan was om in 2008 definitiefop te breken. Cupido heeft de plannen echter bespoedigd en daarom ben ik nu nietalleen gelukkig getrouwd maar ook alweer anderhalf jaar lekker bezig met 4EverFreedom. Guyana is om de hoek; ik ben een gelukkig mens.”
Nu populair
