Luciën, 45
“Ja, ik was er vroeg bij. Dertien was ik, of net veertien misschien. ‘Vroeg rijp’ heet dat. Of gewoon brutaal natuurlijk. Ik was er in mijn hoofd zelfs al langer mee bezig, op jonge leeftijd was ik al nieuwsgierig. Vond het een reuze spannend idee. Nou, ik hoorde verhalen van oudere broers en vrienden, dat heeft me ook beïnvloed.
Op mijn twaalfde kreeg ik al, als ik bijiemand op schoot zat, bepaalde gedachten in mijn hoofd. Dat waren, zeg maar,prettige ervaringen. Ik had er dus al vroeg belangstelling voor – en dat raadik iedereen aan. Hoewel hettegenwoordig wel lastiger is, met al die ziektes. En als je met iemandexperimenteert, moet die ander wel willen natuurlijk. Bij mij wilde die anderwel!
“Ik kom uit het district, maar omdat je daar alleen eenlagere school had, ben ik op mijn dertiende naar de stad gekomen. Daar woondeik bij een oom en tante, die ook kinderen hadden. En zij hadden een kennis, eenvrouw van 21, die kwam regelmatig bij ons thuis. Een heel mooie vrouw. Nee, ikdacht niet meteen dat ik met haar naar bed wilde, zo ging dat nou ook weerniet. Maar ik vond haar wel aantrekkelijk, en het was wel duidelijk dat ikbelangstelling had. Zoals ik zei: ik was brutaal. Maar zij nam het initiatief.Niet in één keer hoor, het ging geleidelijk.
“Ik zag haar dus vaak thuis, en het contact werd steedsvriendschappelijker. Steeds intiemer. Voor haar was het misschien een spel,voor mij was het bloedserieus. Ik dacht: ‘je moet het ijzer smeden als het heetis!’. Het was de gewoonte dat iedereen ’s middags ging slapen, en dan kwam zijbij mij op de kamer. Het was een proces; we hebben het langzaam opgebouwd.Eerst alleen aanraken, tot op een dag alle remmen los gingen. Ja, het washeerlijk! Ik was er ook zó mee bezig. Het was een heel leuke ervaring, en hetviel absoluut niet tegen. Ook helemaal niet ongemakkelijk of zo. En zij vondhet ook prettig. Dus het is niet bij die ene keer gebleven. Zodra degelegenheid zich voordeed, was het feest. Zo zijn we bijna een jaar doorgegaan.Nee, niemand heeft het ooit doorgehad. En voorbehoedsmiddelen hebben we ooknooit gebruikt. Ik weet zeker dat ze nooit een kind van me heeft gehad, dus watdat betreft heb ik gewoon mazzel gehad. Of zij, eigenlijk. Aids bestond toennog niet.
“Nee, ik heb er absoluut nooit spijt van gehad, het waseen mooie ervaring. En ook leerzaam voor de rest van mijn seksuele carrière; jeweet meteen hoe het moet. Want dat is toch anders als je allebei nauwelijks eenidee hebt waar je mee bezig bent. Tja, misschien werd ik wel misbruikt hoor, zokan je het ook zien. Tenslotte was zij 21 en ik nog maar een tiener. Dat zalwel veel mensen zijn overkomen: misbruikt worden door je eigennieuwsgierigheid. Maar ik kan niet zeggen dat ik er psychische problemen doorgehad heb. Integendeel!”
Nu populair
