Dat Suriname boordevol zit met talentvolle jongeren op iedergebied, is niet onbekend. Deze jonge mensen gaan ervoor om de Surinaamsereputatie in de toekomst nationaal – en misschien zelfs internationaal – eeraan te doen. Maar toch wordt er weinig aandacht aan opkomend talent besteed.Parbode brengt daar verandering in. Deze maand: Rochelle Tjin Wong Joe,misschien wel over een jaar of wat managing director van Hilton Barbados…
Eenveelbelovende ster uit de toeristische sector, dus. Want toerisme heeft detoekomst in Suriname. Rochelle is net terug uit Jamaica, waar ze met plezier destage van haar Suriname College of Hospitality and Tourism opleiding heeftdoorlopen. “Ik koos voor de specialisatie ‘Hotelmanagement’, omdat ik graag metmensen wil communiceren.”
Eerderheeft ze een maand stage gelopen bij restaurant Spice Quest. Maar hun eindstage mogen de studenten niet inSuriname doen, omdat de bedrijven hier niet voldoende kennis bezitten vanhotelmanagement. Daarom vertrok Rochelle voor drie maanden naar Jamaica, waarze in hotel Sandals Whitehouse werkte. “Ik was wel bang om tegaan, maar minder dan mijn vader. Hij vond het doodeng.”
In hethotel ontmoette ze toeristen uit alle windstreken, maar van de Jamaicaanserastacultuur en bijbehorende reggaemuziek heeft ze weinig meegekregen. Hoewelde geur van weed als een wolk over het eiland hing.“Jamaicanen zijn vriendelijke mensen en ze staan er versteld van datSurinamers Nederlands én Engels én Surinaams kunnen praten," vertelt ze.“Hun taal Patois, lijkt veel op Sranangtongo, waardoorje het makkelijk kunt verstaan.” Eén dag heeft ze samen met andere Surinaamsestagiaires een Surinaamse maaltijd voor de Canadese hoofdchef van het hotelbereid. Nadat hij van de maaltijd had genoten, riep hij uit: ‘If you want a job, you’re hired!’
Terug inSuriname werd ze met open armen ontvangen. “Ik werd door veel restauranthoudersbenaderd voor een job. Zo kwam ik terecht bij The Garden of Eden, het Thaiserestaurant in Uitvlugt. Maar het werk dat ik daar doe, is meer het werk van eenallrounder. Soms moet ik ook serveren of in debar staan.”
De driejaar durende opleiding heeft ze in twee jaar kunnen afronden, maar daarvoormoest ze zowel overdag als ’s avonds naar school. Gelukkig hoefde Rochelle geenbijbaantje te nemen om de dure cursus ($3400,= per jaar) te betalen, zoals veelvan haar medestudenten. “Er waren zelfs studenten die sponsors hebben gezocht.”Maar het was de moeite waard, Ook nu nog blijven de aanbiedingen komen. Zokreeg Rochelle onlangs een telefoontje uit een land dat al jaren al bekendstaat om de bloeiende toerismesector. Het interview verliep vlot en definanciële kant ziet er veelbelovend uit, dus vertrekt Rochelle hoogstwaarschijnlijkbinnenkort naar het buitenland. En zijn wij weer een opkomende ster aan hetbuitenland kwijt. Jammer. Maar misschien ontwikkelt de toeristensector zich zógoed dat ze op een dag weer terug wil komen.
Nu populair
