Schadelijke blankenafkeer
De kiezers mogen ervan uitgaan dat ze eind mei 2010 weer naar de stembus mogen om een regering te kiezen. Valt er wel wat te kiezen of belooft het vastgeroeste oude weer veel van het nieuwe? In deze rubriek, die tot de verkiezingen zal doorlopen, houdt Parbode de gang van zaken in de politiek kritisch tegen het licht.
President Ronald Venetiaan heeft zijn vraagtekens gezet bij het Twinningproject, waarbij Nederlandse en Surinaamse bedrijven of instanties gezamenlijk initiatieven opzetten in de voormalige kolonie. Nederland betaalt (inmiddels voor meer dan honderd projecten een slordige twaalf miljoen euro), de initiatiefnemers aan Surinaamse en Nederlandse zijde komen in met deskundigheid en arbeidskrachten. Onderwijsinstellingen en dus ook studenten profiteren daarvan, economische projecten die anders mooie plannen zouden blijven, komen van de grond.
Maar Venetiaan vindt dit maar niks. Het zou, om het maar plat te vertalen, een Hollandse poging zijn om invloed in de voormalige kolonie te blijven houden of verkrijgen. Onzin natuurlijk, maar zijn uitspraken zijn wel vastgelegd. Waarschijnlijk is ons staatshoofd onwetend over welke gevolgen die kunnen hebben.
Nu is van Venetiaan bekend dat hij weinig op heeft met de gemiddelde blanke. Hij heeft dat vaker aangetoond: in 2000, bij de viering van 25 jaar onafhankelijkheid, zegde Nederland toe de renovatie van het presidentiele paleis op het Onafhankelijkheidsplein, die wij Surinamers maar niet konden voltooien, af te maken en de kosten te dragen. Wat was de reactie van de president? ‘Als Nederland haar monumenten wil renoveren, dat moeten ze dat maar doen’. Het woord ‘dank’ kwam niet in zijn woordenboek voor.
De uitspraken van Venetiaan over Twinning zijn in alle opzichten schadelijk. Welke potentiële twinning-partner wil nu nog tijd, energie en geld in Suriname steken? Ons staatshoofd straalt met zijn opmerkingen vooral de boodschap uit dat je niet welkom bent. Aan de andere kant, het dubbele is dat zijn regering niet schroomt om Suriname te verkopen aan Chinezen. Die mogen opmerkelijk eenvoudig een verblijfsvergunning ophalen bij Vreemdelingenzaken en gratis een, op zijn minst afzichtelijk, ministerie van Buitenlandse zaken bouwen op den voor ons land historische plek. In ruil voor snoepreisjes en verkiezingskas-spekkers worden de bezwaren ten aanzien van de Chinese invasie door veel politici naar de achtergrond geschoven. Maar ja, Chinezen zijn niet blank. En bovenal geen Hollanders…
Venetiaan staat echter niet alleen in zijn steeds weerkerende kritiek op ‘de Hollander’, die vooral opwelt rond nationale feestdagen waarbij nationalistische emoties de overhand krijgen. Zijn voorganger Jules Wijdenbosch bevroor eind jaren negentig de politieke relatie met Nederland nadat er vanuit Den Haag in zijn ogen een kritisch geluidje was gekomen (overigens had hij tegelijkertijd wel de Nederlanders van Ballast Nedam nodig om zijn twee bruggen te bouwen).
En zo zijn er nog wel meer voorbeelden. Feit is dat het kennelijk een gewoonte is van onze presidenten (die allemaal in Nederland hebben gestudeerd!), om het voormalige moederland als boeman aan te wijzen. Ook andere politici maken zich er schuldig aan, zeker nu over een klein half jaar weer algemene verkiezingen zijn. Dan wil je richting kiezers maar al te graag een statement maken, ongeacht de gevolgen. Zo roept ex-dictator en huidig NDP-voorzitter Desi Bouterse nu al, dat onvoordelige overeenkomsten die de huidige regering met buitenlandse multinationals sluit, open zal breken als hij aan de macht komt. Geen multinational die dus tot die tijd ook maar wil gaan praten over een eventuele investering in Suriname. Ze wachten even tot de verkiezingen voorbij zijn en het overdreven nationalisme en de blankenhaat zijn overgewaaid. Of investeren in een ander land waar ze wel welkom zijn.
Nu populair
