Vieze fraters
De katholieke kerk ligt al tijden onder vuur vanwege het misbruik van kinderen door priesters. Ondertussen zit iedereen in Suriname met de vraag hoeveel kinderen in ons land slachtoffer zijn geworden van onchristelijke handelingen. En wat doet het Bisdom Paramaribo om klaarheid te brengen?
Seksueel misbruik van kinderen is in Suriname helaas geen ongekend verschijnsel. De aandacht hiervoor is de laatste jaren, mede door maatregelen vanuit de overheid en verschillende organisaties, flink toegenomen. Het verbaast daarom niemand dat ook langzaam maar zeker, via Nederlandse meldpunten, Surinaamse gevallen naar buiten komen.
In het bekrompen katholieke wereldje vond men vreemde oplossingen voor handtastelijke afgezanten van God. Zo stuurden de Fraters van Tilburg, belangrijke leveranciers van broeders in Suriname, sommige fraters die pupillen hadden misbruikt als ‘strafmaatregel’ naar het buitenland. Daarvan zullen er vast wel een paar in Suriname terecht zijn gekomen. Hypocrisie ten top: vanachter de kansel normen en waarden prediken, maar de eigen broeders die daar schijt aan hebben de grens over sturen, waar ze verder mochten gaan met het negeren van een aantal Geboden.
‘Het spijt me verschrikkelijk wat de slachtoffers is overkomen. Het is een zwarte bladzijde in onze geschiedenis’, zo schreef frater Broer Huitema onlangs in een ingezonden brief in regionale kranten in Nederland. Daar kopen de slachtoffers, die niet zelden getraumatiseerd door het leven gaan, natuurlijk niets voor. Ondertussen gaan de
pedofiele broeders vrijuit.
In eerste instantie stopte ook bisschop Wim de Bekker zijn kop in het zand. In de Ware Tijd zei hij niet in te zien waarom hij zich zou moeten verontschuldigen voor zaken die zich hebben afgespeeld voordat hij de baas van de katholieke kerk in Suriname werd. Korte tijd later kwam hij daar in een interview via Radio 10 op terug. Hij beloofde intern te zullen bespreken of een onderzoek nodig is. De uitkomst van die bespreking lijkt vooraf vast te liggen: waarom iets onderzoeken dat decennia achtereen krampachtig in de doofpot is gestopt?
De vraag is wat zo’n onderzoek waard zou zijn. Een moordenaar laat je ook niet zijn eigen moordzaak onderzoeken. Terecht stelt Bert Smeets, die in Nederland als een van de eerste slachtoffers van zich liet horen en die inmiddels tientallen mailtjes heeft gehad van Surinaamse slachtoffers die door Nederlandse priesters zijn misbruikt, dat ook in Suriname objectief onderzoek dient te geschieden.
Tot de onderste steen boven is, blijft de wereldwijde affaire een schandvlek op het blazoen van het Vaticaan, dat de katholieke kerk en haar discipelen tot het einde der dagen zal blijven volgen. En daar lijdt ook het Bisdom Paramaribo onder.
Bent u slachtoffer van seksueel misbruik (geweest) binnen de kerk in Suriname en wilt u uw verhaal kwijt? Mail dan naar
redactie@parbode.com
Uiteraard wordt de informatie zeer vertrouwelijk behandeld.