Rappa
Het is kebeurd!
We hebben uiteindelijk gestemd en geteld. Paars hoopte op meer dan 26 zetels om alleen te regeren. D.U.S. dat D.O.E. je N.U. niet, besliste het electoraat, want we hebben gezien hoe driftig nationalistisch tegen westers kapitalisme en kolonialisme paarse elementen kunnen trappen. Soms terecht, soms overbodig, vandaar dat de lakeien van rechts, namelijk groen en oranje, alles doen om te voorkomen dat Baas en zijn paarse leger regeermacht krijgen.
Niet dat dit in kolonialisme vastgeroest land af en toe niet een ferme duw vooruit nodig heeft, want wat die arrogante, ver van het dagelijkse volk gegroeide zelfzuchtige en asociale stadselite er samen met dat door en door corrupte omhooggevallen soso-foetoe baka djari en boiti proletariaat er de afgelopen jaren van gebrouwen heeft, is allesbehalve een ontwikkelingsvoorbeeld te noemen. En vooral dat jonge kiezersvolk heeft die politieke arrogantie en dat geboorde emmerbeleid zwaar afgestraft. Maar gelukkig voor het evenwicht moet Mega voor een regeerbare meerderheid in DNA een betrouwbare en liefst volgzame regeerpartner van de andere kant kiezen.
Meteen na de verkiezingen begon het heen-en-weer gebel: wie hielp Baas aan een regeerbare meerderheid? Opa Ro, Zijne gevallen Arrogantie, was totaal uit beeld. Dan maar de uitgetreden chanteur met de schoppende schoen die de belangrijkste factor was bij het nieuw-frontale zetelverlies. Die deed al z’n deuren en telefoons open voor ex-Bevel.
Ook Shanti-shanti van Oranje-tot-Olifant werd uitgenodigd, hield Baas urenlang aan de praat, maar kwam met z’n acht zetels allerlei eisen stellen. Dat moet je niet doen bij Desforpres, want dan gaat hij je ‘die grappenmakers’ noemen. Indachtig de leuze ‘samen uit, samen thuis’ gaan onze Oranjes met Sheriff en al, annex Die Grünen, de Gokker en de Spa-leftover een ijzersterke oppositie vormen, waaraan de nieuwelingen van Mega (die mooie woorden-Bouwer, die schorgeschreeuwde ‘I have a dream’, die babbeljongen Harish en dat Noreen-schatje) wel even hun tanden moeten leren scherpen. Het wordt een keihard woordenspel in DNA, waarschijnlijk onder leiding van tante Jenny. Hopelijk kan onze Carl de Kristen daar wat moraal binnenbrengen.
Toen kwam de grote verrassing: nadat Baas, apart van Acomb, geBept had met Die Ellendie, ontstond er woeling in de Binnenlanden. Dus dan maar Abobbie erbij. Geen b.b. met r., maar B.B. met L (Baas B. met Lonnie, de twee warlords van weleer). Zag je de warme handdruk en brasa van de ex-Bevel en zijn ex-lijfwacht? Oh, wat emotioneel, wat een voorbeeld voor ons land en de wereld! ‘Om den wille van de smeer, likt de kat de kandeleer’, zegt een oud bakra-spreekwoord. En daar peddelt Somo, tussen schip en kade terechtgekomen. Terugrennen naar Nieuw Front? ‘Men houdt van het verraad, maar niet van de verrader’, moet wijlen Jopie-popi eens tegen Henck hebben gezegd.
En deze keer durft Bouta het wel aan om zich door zijn Mega te laten voordragen als Pres-cand. Maar hij waarschuwt voor moeilijke tijden, maar dat zijn we intussen al gewend van die Bouta-perioden. En Ronald Met-het-hoge-Hart is bezig z’n potten- en pannenbrigade uit de mottenballen te halen, voor januari. Maar waarom willen bepaalde clubjes Des niet for Pres? Om dezelfde argumenten waarom Lonnie al die tijd binnen Nieuw Front gekoesterd werd? Waarom is men eigenlijk zo bang voor Bouta? Omdat hij nationalist is? Of omdat hij net als Allende-toen en Chávez-nu de westerse hebzucht naar natuurlijke rijkdommen wil afremmen en voor de eigen bevolking wil aanwenden? Of omdat hij de bemoeizucht en de arrogantie van politiek Den Haag steeds brutaal bekritiseert en de Noordzee met koningin en al aan z’n laars lapt?
Terecht merkte iemand op dat de Hollanders liever de echte monsters in hun midden (die Wildere Wilde en dat drugsrokende moordjoch Joran) moeten opsluiten, voordat ze in ons midden allerlei monsters, die ze zelf militair hebben opgeleid, levend houden. Steek uw hand in eigen boezem in plaats van uw handen in onschuld te wassen en de splinter in onze ogen te zien, maar de boomstam in uw eigen oog niet te zien. Laat ons maar rustig ons varkentje wassen en houden jullie je maar bij je Wildersleest. Dat leest beter.
PS: Binnenkort verkrijgbaar bij Disco A-Vriend-o de nieuwste verzamel-cd van politieke tunes: ‘Zoveel jaren Grond en ik ben nog steeds skeer’ van Jenny Zie-ons; ‘Ik heb barber Robby’s grondje gekocht en doorverkocht’ van Deci Megameter; ‘Moro n’e doro van Ruthdietrut’; ‘Geef me meer dan vier’ van Ronald Flambouw; ‘Mijn huisje in Miami’ van Greggy Groenland; ‘Ik groet U voor de vijfde keer’ van Shanti hamer Bhanti, ‘Not late this time’ van
Lonnie Seek’allendie en ‘Go for neks’ van Somo-nomo.