Memories of love
In Nederland is men dol op programma’s waarbij mensen bij elkaar gebracht worden. Geadopteerde kinderen vinden hun ouders terug in de sloppenwijken van Zuid-Amerikaanse steden of in piepkleine dorpjes verborgen in Aziatische oerwouden. Vrijgezellen die op zoek zijn naar de ware liefde, spannende seks of een knappe miljonair worden razendsnel aan elkaar gekoppeld. Boeren die lang en ongewild vrijgezel zijn, worden overstelpt met een onwaarschijnlijke hoeveelheid vrouwen die dromen van een leven als boerin.
En natuurlijk het programma ‘Memories’ waarin jeugdliefdes weer herenigd worden. Na twintig, dertig, veertig of zelfs vijftig jaar besluit één van de voormalige geliefden op zoek te gaan naar een oude liefde. Wat zou er toch geworden zijn van deze man of vrouw, die na al die jaren nooit helemaal uit de gedachten was verdwenen? Als kijker horen we het verhaal van een romance, die soms aarzelend begon, soms als een blikseminslag in twee jonge hoofden. Jonge liefde, onstuimig, even sterk als kwetsbaar. Vaak is er spijt dat er ooit een einde aan is gekomen. De oorzaken zijn divers. Onbegrip, jaloezie, een nieuwe liefde, een strenge vader, een moeder die de post achterhield.
Hoe dan ook, de oude liefde wordt gevonden. We zien foto’s van vroeger en huiveren. Van de stralende jonge gezichten, golvende haren en mooie lichamen is meestal niet veel over. De tijd kent geen genade. We horen het verhaal van twee kanten. Vaak is er een verschil in de herinneringen. ‘Waarom heb je het eigenlijk uitgemaakt?’ vraagt de presentatrice aan de dikke, kale Spanjaard. Deze, ooit onweerstaanbare beachboy, schudt verbaasd zijn hoofd. Nee, nee, nee! Hij had het niet uitgemaakt. Ontelbare brieven had hij verstuurd. Nooit antwoord gekregen! Nooit! Het had jaren geduurd voor de breuk in zijn hart geheeld was. Had iemand de post achtergehouden? Klopte het adres niet? Ach, het maakt allemaal niet meer uit. Ze zijn beiden al een leven lang getrouwd met iemand anders en hebben een gezin.
En dan eindelijk het moment van weerzien. Eigenlijk is het altijd hetzelfde. Ze omhelzen elkaar en je ziet de vonken van het beeldscherm spatten. Ze zoenen elkaar op de wangen, maar je ziet dat ze zich moeten bedwingen om er geen lange tongzoen van te maken, ook al zijn ze grijs, kaal, rimpelig. ‘Hij is nog precies hetzelfde’, zegt de vrouw. ‘Zij is nog even mooi’, zegt de man. Je haalt opgelucht adem. Er is kennelijk toch iets dat de tijd kan overwinnen. Liefde. Nou ja verliefdheid, om precies te zijn. Die nooit de kans heeft gehad verstikt te worden tussen twee karakters die niet bij elkaar pasten of weggevreten te worden door sleur en verveling.
De camera trekt zich discreet terug om ze de tijd te geven te praten. Er moet minimaal twintig jaar overbrugd worden. Is één van hen of zijn ze beiden getrouwd, dan zal het waarschijnlijk bij praten blijven. Hoe zou het trouwens zijn voor de huidige partner om man- of vrouwlief in zo’n innige omhelzing te zien met een oude liefde? Maar als ze beiden vrijgezel zijn? Gaan ze het dan opnieuw met elkaar proberen? Waarom niet? En zou het na al die jaren dan wel lukken? Of wordt het de grootste teleurstelling van hun leven? Als je de kijkers zo weet mee te slepen, is zo’n programma een gegarandeerd succes.
Vrienden van mij, een echtpaar dat al 25 jaar samen is, kwamen onlangs met verrassend nieuws. De vrouw zou meedoen aan het programma ‘Memories’ en een oude jeugdvriend ontmoeten. Geen jeugdliefde, dus. Ze waren als kinderen en tieners onafscheidelijk geweest. De jongen was op zeventienjarige leeftijd naar Australië vertrokken. Daarna hadden ze nooit meer contact gehad. De betreffende man, vijftig inmiddels, werd gevonden in Australië en de ontmoeting werd geregeld. Er werd gefilmd op Schiphol en op locaties uit hun jeugd.
Een paar dagen daarna werd ik gebeld door de man van het echtpaar. De vrouw was acuut verliefd geworden op haar oude vriend. Ze wilde scheiden. Ik kon het niet geloven. Dat kon toch niet? Had ze dat in vier dagen tijd besloten? Ze was altijd zo nuchter en verstandig… We zijn nu zes weken verder. Wat eerst leek op een bizarre grap, bleek werkelijkheid. De omroep die het programma maakt, regelde drie gesprekken met een psycholoog, maar het mocht niet baten. Psychotherapie als een ijsblokje in de vulkaan van verliefdheid. De scheidings-papieren zijn inmiddels opgesteld.
Nu populair
