TBL-Cinemas tilt filmbeleving boven piratenniveau
Entertainment heeft er een nieuwe dimensie bij in Suriname. Met de komst van TBL-Cinemas kijkt het filmminnend publiek niet meer thuis naar de nieuwste Hollywood-films met slechte piratenkwaliteit, maar in een ultramoderne en comfortabele bioscoop naar films waarvoor rechten zijn betaald. Een verandering die nog even moet doordringen tot de rest van de filmentertainmentindustrie.
Het idee voor deze bioscoop is tien jaar geleden ontstaan bij Eddy Wijngaarde en Hennah Draaibaar, oprichters van Stichting The BackLot. Beiden hebben veel ervaring in de film- en mediawereld. “Na vijftig jaar in Nederland gewoond te hebben, besloot ik bewust naar Suriname terug te keren. Met de ervaring die ik in Nederland heb opgedaan, keek ik hier uit naar mogelijkheden in de audio-visuele sector”, zegt Wijngaarde.
Met deze gedachte in het achterhoofd begon de stichting met het organiseren van film- en documentaire festivals met als doel het culturele klimaat van Suriname te verrijken. Een van de voornemens was het realiseren van een bioscoop met vijf zalen om deze producties te kunnen vertonen. “Zo is TBL-Cinemas het eerste goed uitgeruste multifunctionele filmtheater in Suriname dat echt grote filmproducties en een grote variëteit aan diensten aanbiedt. Want behalve films bestaat ook de mogelijkheid om symposia, satellietuitzendingen, conferenties en congressen te houden”, somt Wijngaarde trots op. Volgens hem behoort de nieuwe faciliteit momenteel tot een van de modernste bioscopen in de regio. “Alleen al de uitstraling van het gebouw laat zien dat het gaat om meer dan een gewone bioscoop. We hebben eigenlijk een gebouw dat je zo in Hollywood of Parijs zou kunnen neerzetten. En wij zijn de eerste in Zuid-Amerika waarbij de programmering zo vergaand gedigitaliseerd is.”
Filmrechten
Om ervoor te zorgen dat de mediaindustrie weet dat TBL-Cinemas de rechten van de films die zij vertoont opkoopt, en deze dus niet gelijktijdig op televisie en in dvd-zaken te zien en te koop mogen zijn, heeft Wijngaarde gesprekken gehad met de directeuren van verschillende mediabedrijven. Volgens hem waren die allemaal positief gestemd en beloofd werd mee te zullen werken. “Tot nu toe is het slechts drie tot vier keer voorgekomen dat er een film op tv is vertoond die bij ons in de bioscoop werd afgedraaid. En ik moet zeggen dat wanneer wij belden naar het desbetreffende station, de film ook gelijk gestopt werd. En geen enkele film is voor de tweede keer vertoond.” Daags na het gesprek met Wijngaarde vertoonde een van de grootste televisiezenders in Suriname een film die in de bioscoop nog volle zalen trok. Werner Duttenhofer, voorzitter van de Vereniging Radio en Televisie Suriname (VRTS) hiermee geconfronteerd, vindt dat ieder mediabedrijf uiteindelijk verantwoordelijk is voor zijn eigen beleid. Een controle-instantie zou hierin verandering kunnen brengen, maar tot dat moment ziet Duttenhofer een taak weggelegd voor het ministerie van Justitie en Politie dat er op toe moet zien dat rechten van TBL-Cinemas niet geschonden worden. Het is overigens wel frappant dat de mediadirecteuren allemaal hun medewerking hebben toegezegd, maar zich toch niet aan de afspraak houden. Een andere sector die kennelijk ook nog vertrouwd gemaakt moet worden met het fenomeen filmrechten is de branche van dvd-verkoopzaken. Nu verkoopt elke Chinees op de hoek illegaal gekopieerde dvd en de speciaalzaken vinden dat er eerst duidelijkheid moet komen over filmrechten in Suriname alvorens zij de films, die in de bioscoop vertoond worden, uit het assortiment schrappen. Brian Denkers, eigenaar van één van de grootste dvd-verkoopzaken Markay DVD, gaat een stap verder. “Iedereen die dvd’s verkoopt, dus ook elke Chinees, moet aangepakt worden alvorens wij akkoord gaan. Het kan niet zo zijn dat alleen de gevestigde dvd-zaken op het matje geroepen worden en inkomsten derven, terwijl de verschillende kleine Chinese winkels gewoon door kunnen verkopen.”
Suit
Erwien Baldew van entertainmentcenter Suit, en daarmee ook uitbater van een bioscoop, is niet bepaald onder de indruk van TBL-Cinemas. “Seen one, seen them all”, is zijn reactie op de filmvertoningen van zijn concurrent. “De mensen van TBL-Cinemas denken dat zij de enige bioscoop zijn in Suriname. Wat dat betreft, verschillen meneer Wijngaarde en ik van mening. Het verschil tussen de manier waarop TBL-Cinemas films vertoont en onze bioscoop, is dat zij dat digitaal doen via een harde schijf en wij doen dat voorlopig via een dvd-schijf.” Ook heeft de Suit-eigenaar bij zijn bioscoop er niet voor gekozen de filmrechten te kopen. “De bioscoop is niet onze core business, we hebben ook de goed draaiende discotheek Zsa Zsa Zsu en een bowlingfaciliteit.”
Toch is Baldew onder de indruk van de 50.000 bezoekers die TBL-Cinemas in twee maanden proefdraaien heeft mogen verwelkomen. “Het aantal bezoekers van onze bioscoop is wel afgenomen en ik had niet verwacht dat TBL-Cinemas in zo’n korte tijd zo veel bezoekers zou trekken. Dat vind ik geweldig.” Of hij door de gebleken belangstelling van het publiek juist wel verder gaat investeren in de bioscoop van Suit, weet Baldew nog niet. “Sowieso zijn we al een tijdje bezig te kijken naar mogelijkheden om Suit aan te passen, maar je praat niet over kleine bedragen, dus je moet goed kijken naar de haalbaarheid. Zoals het er nu uitziet is er wel belangstelling voor de nieuwe bioscoop, maar wij willen even afwachten hoe lang dit blijft.”
De kosten voor de bouw en inrichting van TBL-Cinemas komen totaal op ongeveer 9,5 miljoen USdollar. Een bedrag dat zeker terugverdiend moet worden. Maar om de prijs voor een kaartje te bepalen heeft Wijngaarde zich niet alleen laten leiden door de gemaakte kosten. “Het gaat er bij ons om een zo breed mogelijk publiek te trekken en niet slechts een elitair groepje. Internationaal maken bioscoopeigenaren gebruik van de hamburgermethode om de toegangsprijs te berekenen. Aan de hand van wat een hamburger of een kidsmeal kost, is te bepalen wat bezoekers willen uitgeven aan een bioscoopkaartje. Dat hebben wij ook gedaan.” Over de berekende prijs die tussen de 12,50 srd voor een kind en 23 srd voor 3D films bedraagt, zijn de meningen van de bezoekers verdeeld. “De prijs voor een kaartje vind ik redelijk”, zegt Ryan Tjin A Sjoe, frequente bezoeker van TBL-Cinemas. Sidney Grunberg is ook vaker geweest en hij vindt daarentegen dat niet iedereen het kan betalen. “Dat is natuurlijk heel jammer vooral als je wilt genieten van 3D. Stel je voor dat je met drie of vier kinderen een 3D-film wil zien, dan ben je al gauw tachtig srd kwijt. En als je nog eens trakteert op popcorn en een frisdrank, dan lopen de kosten zeker op tot honderd srd. Dat kan je niet makkelijk elk weekend uitgeven. Dus de prijs zou misschien wat minder kunnen om het toegankelijker te maken voor een groter publiek.”
De films die tot nu vertoond worden tijdens de drie maanden durende proefperiode zijn veelal de nieuwste Amerikaanse films, terwijl de culturele verrijking die de bioscoop zou moeten faciliteren nog niet tot uiting komt. Hierin komt, volgens Wijngaarde, binnenkort verandering. “Het is de bedoeling dat wij ook de nieuwste Bollywood- films vertonen, maar dan moeten ze wel op z’n minst in het Engels of Nederlands ondertiteld zijn. Verder zullen er door de week ook alternatieve, niet Amerikaanse films vertoond worden.”
Uitgaanservaring
Op de begane grond van de bioscoop zouden ook winkel en horecafaciliteiten komen om de bezoeker een volledige uitgaanservaring te bieden. Die zijn er na drie maanden proefdraaien nog steeds niet. Wijngaarde: “De units zijn al verhuurd en ik hoop dat bij de officiële opening op 14 oktober minimaal drie van de units helemaal af zullen zijn. Er komt een sportwinkel van Puma, twee kledingzaken met Amerikaanse merkkleding en een grand café onder de grote zaal.”
Hoe het ook zij, TBL-Cinemas heeft drie maanden na de soft opening met een bezoekersaantal van meer dan 50.000 bewezen dat er enorme behoefte bestaat aan goede kwaliteit filmentertainment. Iets dat de opening, die feestelijk zal plaatsvinden op 14 oktober, zeker rechtvaardigt. En voor de echte filmliefhebber heeft een film op het grote doek, met de bijbehorende popcorn, zeker de voorkeur boven de piratenkopie thuis op de bank.