Bijzondere Surinamers zijn een jaar na hun heengaan allerszins een terugblik waard.
Opdat ze niet vergeten worden…
Leo van der Kuyp
Paramaribo
29/01/1921 – 21/11/2009
Het leven van Leo van der Kuyp mag als zeer werkzaam worden samengevat. Hij is 42 jaar lang dienstbaar geweest aan de Wesleyaanse Kerk en daarmee ook de Surinaamse samenleving. Twee jaar vóór zijn overlijden zei hij over de afsluiting van zijn actieve loopbaan in een interview: ‘Ik vertrok met voldoening’. Leo kwam uit een gezin van dertien; zeven jongens en zes meisjes. Als kind groeide hij op aan de Keizerstraat. Over deze periode zei Leo ooit: ‘We hadden een prettige jeugd en ik hield enorm van voetballen. Zelfs bij regenweer werd ervoor gezorgd dat wij toch konden voetballen’.
Hij bezocht de Oranjeschool en werd later kleermaker. Van zijn vader Bernhard leerde hij zaken kort en bondig te verwoorden: ‘Say it short, sweet and spicy’. In tegenstelling tot de meeste Surinaamse gezinnen, kregen alle kinderen slechts één voornaam. Een traditie die Leo later voortzette bij zijn drie kinderen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwam hij in het district Nickerie in contact met dominee Leonard Leitzel van de Pelgrim Holiness Church, voorloper van de Wesleyaanse Gemeente. Samen met hem leidde hij de eerste kerkdienst op 23 december 1945 in een gebouw op de hoek van de Wanica- en de Keizerstraat. Later werd Leo als eerste Surinamer geordend in het ambt van predikant bij deze gemeente.
Op 7 januari 1948 trouwde hij met Thelma Richel Elmzoom. Uit dit verbond werden Samuel, Lydia en Leen geboren. Leen, de jongste zoon zegt: “Ik herinner mijn vader als een man die altijd voor een goede sfeer zorgde. Humor was hem niet vreemd.” Op 7 januari 2008 vierde Leo met zijn vrouw het diamanten huwelijk. Van der Kuyp zei toen: ‘Het is toch soepel gegaan. Als vandaag mijn huwelijk zou beginnen, dan zou ik het leven dat we samen zestig jaar hebben gedeeld, herhaald willen zien. En volgens mij denkt mijn vrouw er ook zo over. Ik heb haar nooit horen zeggen dat ze terug naar haar ouders wilde’.
Onder Leo’s leiding ontstonden naast het kerkelijk werk aan de Rust en Vredestraat verschillende actieve groepen op Beekhuizen, de Boerbuiten, Devisbuiten en Waterland. Er werden ook kerken opgezet in de projecten Sloot en Flora. Vanuit Paramaribo werd ook de missie in het Cotticagebied ondersteund door het beschikbaar stellen van leerkrachten ten behoeve van de school die op 1 november 1953 te Pelgrimkondre werd geopend. Later werd hij voorzitter en inspecteur van het Wesleyaanse onderwijs in Suriname. Op zestigjarige leeftijd begon hij met een Bijbelschool die een afdeling was van de Guyana Wesleyan Bible College. Deze school is overigens naar hem vernoemd. De republiek Suriname erkende het vele werk van Van der Kuyp door hem op 23 december 1985 te benoemen tot ridder in de ere orde van de Palm. Leo van der Kuyp werd 88 jaar oud.
Nu populair
