Liefde op het eerste gezicht
Iedere maand vertellen verliefde lezers over dat eerste moment waarop de vonk oversprong…
Tiny (62)
“Mijn buren vroegen mij plotseling een keer mee naar een verjaardag van hun tante. Ik vond het maar raar, ik kende hun familie helemaal niet. Mijn zus logeerde bij mij en zij drong aan om gewoon mee te gaan. Uiteindelijk gingen mijn zus en ik erheen.
Ik had het er hartstikke naar mijn zin en heb bijna de hele avond op de dansvloer gestaan. Toen ik terugkwam van de dansvloer zag ik mijn zus met een man praten, het bleek de broer van de jarige te zijn. Ik vond hem aantrekkelijk, ook door zijn donkere huid. Maar toen ik merkte dat mijn zus ons meteen begon te koppelen, moest ik er niets van hebben. Ik was net gescheiden. Maar ja, het was echt liefde op het eerste gezicht. Ik wist het eigenlijk meteen toen ik hem zag zitten.
Maandag zou hij mij bellen, maar ik had toen ook badmintonles, en ik dacht: ik ga mooi niet de les overslaan om op een telefoontje te wachten!
Toen ik de dag erna van mijn werk kwam, ging meteen de telefoon. Hij nodigde me uit voor de verjaardag van een andere zus. Dat vond ik weer zo vreemd, ik wilde liever samen iets doen. Dus we zijn ergens wat gaan drinken. Aan het einde van de avond bracht hij me thuis en daar bleef het bij. Maar toen we een paar dagen later terugkwamen van een feestje, heb ik hem gevraagd of hij nog wat wilde drinken. En sindsdien is hij eigenlijk nooit meer weggegaan.
Langzaamaan nam hij steeds meer spullen mee mijn huis in. Zijn tassen werden steeds groter. Eerst dacht ik wel even: wat is dit nou? Maar het hoorde eigenlijk zo, het ging allemaal vanzelf. Hij was vaak wel afstandelijk en daar kon ik niet goed mee omgaan. Maar hij is veranderd. In deze relatie voel ik me goed en gewaardeerd. Ik weet nu dat je de liefde gewoon tegenkomt, ook als je er niet naar op zoek bent.”
Humprey (64)
“Mijn zus werd vijftig jaar en gaf een feest. Daar raakte ik in gesprek met een leuke dame. Maar zij was al getrouwd. Het was een gezellige vrouw, maar ik val natuurlijk niet op getrouwde dames. Ze vertelde me toen dat ze een hele leuke zus had, die ook op de verjaardag was. Daar zou ze mij wel aan voorstellen.
Toen haar zus later op ons af kwam lopen, wist ik meteen: zij is het gewoon. Ze had grote, blauwe ogen en haar haren hadden een rode gloed. We werden meteen aan elkaar gekoppeld. Zo kreeg ik dus haar telefoonnummer en een paar dagen later belde ik haar op.
Ik was toen al een tijdje alleen en ik vond haar hartstikke leuk. We zijn toen samen ergens wat gaan drinken. Er gebeurde niets, maar na een leuk feestje vroeg ze of ik nog iets wilde drinken. Ik was blij dat ze het vroeg, want op zo’n manier leer je elkaar beter kennen. Je hebt de vrijheid om elkaar uit te nodigen, dus waarom niet?
Van buiten was ze mooi, maar ik viel ook op haar karakter. Ze was spontaan, en zo vrolijk. Ik kon altijd met haar lachen. En ook wist ze duidelijk wat ze wilde, ze kon zich goed uitdrukken. Dat was even wennen, maar al gauw had ik door wat ik wel en niet kon vragen, hoe ze dacht en wat ze leuk vond.
We voelden elkaar vanaf het allereerste moment heel goed aan.
En vanaf die avond dat ik bij haar naar binnen liep, woonden we eigenlijk al samen. Het ging heel snel. In de eerste tijd gingen we vaak ergens uit eten of wat drinken en dan praatten we veel.
Zo leerden wij elkaar kennen. En nu, zeventien jaar later, is het nog steeds dezelfde vrolijke, spontane vrouw die ik leerde kennen.”