Zelfde stuk, andere spelers
“Dames en heren, uw aandacht voor deel zoveel van de Soap-special, getiteld: Regeermaarraak.” Het doek gaat open voor een gloednieuwe aflevering…
“Brada nanga sa, nu ik ben gekozen vraag ik uw ondersteuning; laten wij met verkrachte eenden, sorry, vermeende krachten, nee, met vereende krachten, arm in hand, vinger aan pols, voet in oor verder gaan om dit door Onze Lieve Heer gezegende land, dit door ons steeds geplunderd winstgewest te tillen naar de grotere hoogten….”
Regeren in het 17e aan grondstoffen rijkste land ter wereld wil zoveel zeggen als: mijn politieke vrienden en familieleden (die zo hard voor de partij hebben gewerkt) regelen op zoveel als mogelijke strategische posities en mijn politieke tegenstanders die tot het laatst toe graantjes voor de jorka soepoe meepikten, zoveel als mogelijk van die posities weghalen.
Maar daar wacht het volk niet op! Ook niet op gepimpte en gepantserde ministerswagens, terwijl ziekenhuizen en hardwerkende schoolbushouders niet eens op tijd uitbetaald kunnen worden.
En zo ging Basis, oftewel ‘die kleine indiaanse jongen’, nu in de functie van Indian One, naar het Rode Plaatsje om daar zijn basisbroeders te ontmoeten. Dat gaat meestal met wat rituelen gepaard, verknocht als we zijn aan onze voorouderlijke tradities. We nemen aan dat de zoete kasiri daarbij rijkelijk geplengd, geplangd en geplongd werd, hetgeen tot redelijke bloeddrukverhoging en warmlopende hersencellen leidde.
En terecht maakte Pa-nih Vids, alias Briesende Bison, de kritische opmerking dat er na vier maanden nog niets te merken viel van de zo heftig beloofde inhaalslag van de Redidotibrada’s. Maar dat zinde Indian One niet; die vlamde brada Briesende Bison op niet mis te verstane wijze: “Maken jullie m’n hoofd niet moe!! Als het moet bederven, dan laat het dan maar bederven!!”
Niet zo tactisch, zo een uitglijder, nog erbij ten overstaan van de pers.
Gelukkig werd er ingegrepen; opdrachten flitsten over en weer en terwijl Baas bij zijn broeders bleef overnachten en het heftige bloed tot rust kwam, verdween de video-opname met de eruptie van Basis op ingenieuze wijze van het toneel. Het volk hoefde dit niet te zien. Maar laten we eerlijk zijn: dat was geen perscensuur, maar tactische lackinse eindredactie.
Maar wat Opa Ro in z’n ivoren toren niet aandurfde, durfde Basis wel aan: hij organiseerde een goudconferentie met zowat alle steekhouders, en allemaal zeiden braaf dat ze het eens waren met ordening en dat ze belasting wilden betalen, maaaaarrrr dat…, en toen kwamen er een hoop dingen, zoals: hun belasting moest in hun fonds, hun traditionele grond blijft hun grond, hun tradities moesten hun tradities blijven, dus ‘oen n’è moksi nanga din fotoh-neng’e’.
En: eerst grondenrechten regelen (dat wil zoveel zeggen als: erken officieel dat het traditionele gezag de autoriteit over Sipaliwini heeft) en dan Newmontdeal sluiten. Nee, zegt Kleine Indiaan, eerst Newmont, dan grondenrechten.
Begrijpen we nu, waarom Ronald van Para neks deed aan de grondenrechten en gewoon doorging met concessies verdelen onder vrienden en connecties? Hoewel, ontdekken we nu niet hetzelfde? Waar was Lonneman, alias Blaka Hommer, om de conferentiegangers aan te tonen dat hij intussen niet snel-snel nog een goudconcessies had gekregen, terwijl anderen voorlopig niet meer krijgen?
Had Lonnie tijdens de vorige regering ook niet een stukje van de Brownsberg (die kant, niet deze kant!) als goudconcessie gekregen en was ex-minister Greg Sovjet Unie niet met het doorzichtig smoesje op de proppen gekomen dat hij concessies blindelings tekent?”
Zo gaat het in coalities, zo verzeker je je van de loyaliteit van je partners.
“Krijk ik weer een Koncessie?”
“We zijn er pas een paar maanden, heb toch wat geduld!”
“Er is geen geld.”
“We moeten die rommel van de vorige regering eerst opruimen.”
“Moro e doro.”
Tekst uit deze soap-aflevering? Of uit de vorige? Of uit beide?
Daarom hoor je het volk vaak zeggen: ”Zelfde toneelstuk, maar met andere spelers.”
Kijk naar het Midden-Oosten en verder: “You can’t fool all the people all the time.”
Schrijver en columnist RAPPA legt iedere maand de Surinaamse samenleving op de pijnbank
Nu populair
