De avonturen van Buck en Tommy in Suriname
Op zich moet je er bewondering voor hebben dat iemand zijn vakantiefilmpje in serievorm op de Nederlandse televisie weet te krijgen. In tien afleveringen reizen Buck en Tommy van de ene uithoek van Suriname naar de andere. Leuk en aardig allemaal en misschien vinden de jeugdige Nederlandse kijkers het spannend, maar eerlijk gezegd kan ik mij dat niet voorstellen.
De zesjarige Buck en de vierjarige Tommy zijn twee broertjes die een half jaar in Suriname hebben gewoond, omdat papa en mama daar een tijdje werkten voor onder meer het 10 Minuten Jeugdjournaal en wat klusjes moesten doen voor Hollandse media. Ze maken reisjes naar het binnenland en boottochtjes over rivieren. Uiteraard zien ze bijzondere dieren, zoals brulapen en reuzenschildpadden, en raken ‘bevriend’ met Indiaanse kinderen. Ook banjeren ze veelvuldig door Paramaribo.
Het oogt vooral als een vakantiefilmpje zoals iedereen dat kan maken. Prima gefilmd en uitstekende beeldkwaliteit, dat wel. Maar ja, dat heb je al snel als papa een professionele regisseur is en mooie apparatuur heeft. Soms krijg je de indruk dat het vooral om gidsen en andere volwassenen in de serie gaat. Iedereen moet zien hoe stoer die volwassenen zijn: stoer achter het stuur van een terreinwagen (zonder gordel, dus niet bepaald het goede voorbeeld voor de jeugd), stoer met een kapmes kappend in het bos, stoer een beestje beetpakken… Buck en Tommy kijken vooral toe en lijken er soms meer als decorstuk bij te zitten.
Grootste bezwaar is dat de jeugdige kijkers een vertekend beeld krijgen van het leven van kinderen in Suriname. Na tien afleveringen zou je geloven dat het hier echt één groot avontuur is, de harde werkelijkheid over het vaak moeilijke leven van de Surinaamse jeugd krijg je niet te zien.
Buck en Tommy hebben gewoon mazzel dat papa en mama een dikgevulde portemonnee hebben en ze overal mee naar toe kunnen slepen, naar plaatsen waar Surinaamse kinderen alleen maar van mogen dromen. Als Schinkel overigens zijn huiswerk goed had gedaan, zou hij aan het begin van zijn vakantiefilm op de naamplaatjes van Buck en Tommy de kaartjes van Suriname hebben gebruikt die Surinamers graag zien.
Dus inclusief het betwiste Tigri-gebied. Vermoedelijk is een gebrek aan historische kennis en de nationalistische gevoelens hem niet vreemd. En heeft hij die ook niet opgepikt in het half jaar dat hij in Suriname heeft gewoond.
Dat De avonturen van Buck en Tommy in Suriname de Hollandse huiskamers heeft gehaald, zegt meer iets over het bedenkelijke niveau van de televisiewereld overzee, dan over de bijzonderheid van deze productie.
Armand Snijders
De avonturen van Buck en Tommy in Suriname, Robert Schinkel (regie), 2010, The Media Brothers BV (productie)
Nu populair
