EYGI SANI
Norrie is de artiestennaam van Norman van Geerke (Paramaribo, 1966) die in de wereld van cabaret en de lichte muziek geen onbekende is. Zo was hij aan het begin van Jörgen Raymanns carrière diens muzikale zijspan en heeft hij ook een muzikale bijdrage geleverd aan het theaterstuk De koningin van Paramaribo, het theaterstuk, gebaseerd op de bestseller van Clark Accord.
Tijdens het prestigieuze IKO-crossover concert twee jaar terug was de muzikale leiding onder andere in handen van deze singer-songwriter. Met Eygi sani staat Van Geerke nu meer in de schijnwerpers, terwijl hij in het verleden bij muziekproducties vaker achter de knoppen heeft gewerkt.
Norrie put met dit project uit de rijke bron van de Surinaamse muziek, in combinatie met de diverse mogelijkheden die het Sranan als taal biedt. Naast Van Geerke zijn Guus Pengel (Steve Teunis, Carlo Goedhart, A Poku Tori), Vincent Soekra en de jongere broer Andy van Geerke de tekstschrijvers van deze cd.
Eygi sani is niet alleen de lancering van een nieuw geluid; het is tevens de geboorte van ‘Van Geerke Music’, een lang gekoesterde wens van drie muzikale broers (de derde heet Robin) om samen iets neer te zetten. Het is ook de bedoeling om de cd-productie van andere artiesten te doen.
Pianist en componist Robin van Geerke is met name binnen de geïmproviseerde Afro/Caribische muziekscene een invloedrijke musicus. Zijn spel en composities zijn op verschillende cd´s van gerenommeerde Caribische jazzensembles te horen.
Andy van Geerke is de jongste van het trio, geen onverdienstelijk bassist, maar hij legt zicht in deze drie-eenheid meer toe op de promotie en productie van de cd. Eén van de nummers, van het album (dat ergens medio juni uitkomt, maar deze maand al te horen is) heet Y´e gwe m´e tan. Dit stemmige nummer, dat zoals de titel al doet vermoeden, heeft te maken met alle perikelen die menige liefdesrelatie moet doorstaan. Desalniettemin devalueert tekstschrijver Pengel de songtekst niet tot een woordenbrij, die alleen maar als doel heeft te rijmen.
Norman van Geerke heeft een beheer-
ste stem die moeiteloos hoge noten met lage kan afwisselen en haarzuiver blijft. Hij is overduidelijk geen glitter en glamour artiest, maar wel één die zijn publiek ontroert en verrast met mooie, integere muziek. Het zou deze recensie tekort doen als de musici die aan dit project mee hebben gedaan, onvermeld bleven.
Pianist en broer Robin van Geerke is eerder al besproken. Bassist Eric Calmes is een veelgevraagde muzikant en niet weg te denken binnen de Afro-Caribische jazz en het is een godsgeschenk dat drummer Guno Kramer terug is van zijn sabbatical. Y´e gwe m’e tan is nog maar het muzikale topje van een Caribische ijsje, dat nu al naar meer smaakt.
Norman van Geerke, Eygi Sani, 2011
Nu populair
