Faya Lobi
Het draait in het leven vooral om Faya (vuur) en Lobi (liefde)
Onderwijshervorming kan goedkoper
Elf miljoen USdollar is al uitgegeven aan het invoeren van de elfjarige basisschool, waarbij kleuter-, basis- en voj-onderwijs naadloos op elkaar moeten aansluiten. Maar als je goed rondkijkt, lijkt het niet dat de overgang van bijvoorbeeld de kleuterschool naar de eerste klas een struikelblok is waar miljoenen aan besteed hoeven te worden. Eén op de vier kinderen blijft inderdaad zitten in de eerste klas, maar kan dat niet goedkoper opgelost worden door zwakke kinderen een jaartje extra te laten kleuteren? Bij de overgang van mulo naar vwo gebeurt iets soortgelijks. Je mag naar het vwo als je voor vier hoofdvakken een gemiddelde hebt van 5.25 met een 3 als laagste cijfer. Vervolgens blijft elk jaar de helft zitten in de eerste klas van het vwo. Waarom is nooit geprobeerd om simpelweg de toelatingscore te verhogen? Maar nee, we laten liever consultants de problemen identificeren, er met een speciale woordenschat extra cachet aan geven en er een flinke prijskaart aan hangen.
Ik vraag me ook af of de consultants hebben geïdentificeerd dat de kinderen ongezond eten; scholen verplichten om alleen gezonde etenswaren te verkopen zou ook één van die goedkope maatregelen kunnen zijn. Het broodjesproject dat kansarme kinderen ten minste iets in de maag gaf, is weer gestopt en in plaats van broodjes gaan soft en bami over de toonbank. Het youtube-filmpje Sugar; the bitter truth vertoont het resultaat van een onderzoek waaruit blijkt dat frisdrank dezelfde negatieve effecten heeft op het lichaam als bier. Als je de suikerconsumptie van een kind per dag optelt, kun je hem soms dus net zo goed een djogo meegeven voor in de pauze.
Waarschijnlijk is er door de deskundigen wel gekeken naar de lesinhoud. Dus hopelijk hoeven kinderen in de eerste klas niet meer de abstracte tekens < (kleiner dan) en > (groter dan) te leren, begrippen waar zoveel kleintjes over struikelen, terwijl ze pas echt nodig zijn op het mulo. Zouden ze nu bijvoorbeeld mogen leren wie de grootgrondbezitters zijn in Suriname, wat ze met de grond doen en of dat eerlijk is? Nee, ik denk eerder dat iemand mij straks komt zeggen: ‘mevrouw Kamps, u bent een lieve dame, maar u hebt het niet helemaal begrepen. Weet u wat? We hebben nog wat aardige projecten voor u liggen, vertrouw de onderwijsvernieuwing maar toe aan ons en laten we er nu verder alstublieft over zwijgen…’