Memre: André EugeneTelting
Bijzondere Surinamers zijn een jaar na hun heengaan allerzins een terugblik waard.
Opdat ze niet vergeten worden…
André Eugene
Telting
Paramaribo
25/10/1935 – 06/08/2010
Op 19 juli 2010 kondigde de toen 74-jarige André Telting zijn pensioen aan. Eindelijk mocht hij na een leven lang hard gewerkt te hebben, waarvan meer dan tien jaar als president van de Centrale Bank van Suriname, gaan genieten van een welverdiende rustigere periode. Desi Bouterse, de pas gekozen president, nodigde hem op 29 juli uit voor een persoonlijk onderhoud. De regering-Venetiaan liet op de valreep waardering blijken voor de vele verdiensten van Telting, door hem op 2 augustus 2010 te onderscheiden met het Grootlint in de Ere-Orde van de Gele Ster. Telting reageerde op zijn bekende bescheiden wijze: ‘Dit is voor mij een grote verrassing die ik niet had gedacht te ontvangen’. Vier dagen daarna overleed hij onverwacht in het Academisch Ziekenhuis. Velen hebben hem gekend als econoom, bankier of politicus. Hij kwam uit een gezin van zes kinderen. Emile, zijn broer, noemt keurig het rijtje op: “André, Reginald, Emile, Irene, Orlando en Clarissa. André was één van de drie die in Suriname is geboren, de anderen zagen het levenslicht op Curaçao.” Het gezin woonde vanaf de veertiger jaren van de vorige eeuw voor enkele decennia op dit eiland, omdat vader Telting werk vond bij de olieraffinaderij aldaar. Vol trots vertelt Emile: “Vader Max Telting en moeder Hennie Telting-Gunther hebben alles voor ons gedaan. Moeder stierf in 1957 en vader heeft verder voor ons gezorgd.” André en Reginald hebben na het overlijden van ma een belangrijke bijdrage geleverd aan de opvoeding van hun jongere broers en zussen. Jet Simons, de echtgenote van André Telting, is steeds betrokken geweest in zijn leven. Ze trouwde op 21 mei 1963 met hem en ze kregen vier kinderen: Jane, Mark, Fennegin en Henric. Na in Nederland rechten, economie en statistiek gestudeerd te hebben, keerde Telting terug naar Suriname, waar hij uiteindelijk president van de Centrale Bank werd. In die functie was hij verantwoordelijk voor de invoering van de Surinaamse dollar. Telting gaf tijdens zijn afscheidstoespraak bij de bank aan terug te kijken op drie vruchtbare termijnen. ‘Ik heb nu het punt bereikt, ook gezien mijn leeftijd, waarop ik mij moet terugtrekken’. Zijn echtgenote gaf hij publiekelijk een bedankje. Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) roemde hem na zijn heengaan in een verklaring met de volgende woorden: ‘Hij slaagde er in de economie te stabiliseren en de inflatie fors te verlagen door gezond en prudent monetair beleid’. Telting was ook actief in de Hervormde Gemeente; eerst als collectant later als kerkraadslid. Tijdens de uitvaartdienst in de Centrumkerk zei dominee Diana de Graven: ‘Telting was met hart en ziel betrokken bij hetgeen hij deed. Ik ben onder de indruk van zijn eenvoud’.