FayaLobi
Goddelijke artsen
Je hoort veel te vaak dat mensen het gevoel hebben dat door artsen in ons land nogal wordt geëxperimenteerd. Volgens mijn tante, een vroedvrouw, kan dat omdat wij niet kritisch genoeg zijn en niets vragen. Je hoort te weten wat je slikt of smeert en waarvoor. Door het bijhouden van je medisch verloop, kun je veel dingen voorkomen. Maar áls we al een bijsluiter krijgen bij de apotheek lezen wij het niet. Wij weten niets van eventuele bijwerkingen, dat vertellen de artsen en apothekers meestal niet.
Doktoren in Suriname worden door veel senioren, minderbedeelden en lager geschoolden verheven tot God, omdat zij degenen zijn die je gezondheid (lees je leven) in hun vakkundige medische handen hebben. Ook de klacht dat je zonder geld geen goede behandeling krijgt, is veel gehoord. Geen degelijke ziektekostenverzekering? Dan ben je de klos. Een on- of minvermogenkaart biedt het minimale. Maar zodra je specialistische hulp nodig hebt, bijvoorbeeld een MRI-scan, dan heb je het gevoel alsof je van het kastje naar de muur gestuurd wordt zolang er geen extra geld op tafel komt. Dat ondervond de familie Leesters. Hun dochter Karin (24 en drie maanden zwanger) werd onwel en was gedeeltelijk verlamd. Een MRI-scan bleek nodig. Ondanks de minvermogenkaart moest toch nog een flinke eigen bijdrage op tafel gelegd worden. Dit gebeurde niet snel genoeg. Karin en haar ongeboren kind stierven aan de gevolgen van een nooit gevonden ziekte. Dit is een triest geval.
Maar dat pleit ons als Surinamers niet vrij, want onze gezondheid hebben wij voor een groot deel in eigen hand. Zo stond mijn dochter van vier jaar op een ochtend op met gezwollen ogen, vreemde bruine schilfers op haar huid en koorts. Paniek natuurlijk. Bij de dokter aangekomen, keek hij haar bijna niet aan, vroeg nauwelijks wat, schreef het recept uit en vroeg wat ik eigenlijk nog meer wilde. Misschien als ik zelf ziek geweest was, had ik het geaccepteerd, maar niet voor een kind van vier jaar. Ik besloot dat alleen als hij de allerlaatste arts in Suriname was, ik pas weer bij hem voor een consult zou gaan! De volgende dag bezochten wij onze reguliere arts, die haar uitgebreid onderzocht en totaal andere medicijnen gaf. Dus wij moeten het zwijgen doorbreken en ook aan deze spreekwoordelijke Goden verantwoording vragen.