Naam: Claudett de Bruin
Leeftijd: 51 jaar
Beroep: grafisch ontwerper
Wie plaatsneemt tegenover Claudett de Bruin, mag zich voorbereiden op een gesprek boordevol prachtige tori; over koken, of over schrijven. Soms trekt ze zich ergens terug in Suriname om ons te observeren en te vereeuwigen in een verhaal. Van beroep is ze grafisch ontwerper en ze geeft drukwerk een aantrekkelijk jasje. Ze heeft twee volwassen zonen.
Zit je lekker in je vel?
“Absoluut, ik ben een echte levensgenieter. Content met mijn leeftijd, met wie ik ben en wat ik doe. Er is een prettige rust in me. Dus ik zit echt lekker in mijn vel.”
Waar ben je mee bezig?
“Een belangrijke bezigheid van mij is schrijven, ik zit nu in mijn eindfase op de Schrijversvakschool. Ook werk ik op mijn gemak aan een eigen kookboek, waarbij ik uitga van alledaagse Surinaamse producten en kruiden uit grootmoeders tijd. Via Facebook worden de recepten uitgeprobeerd door een groep vriendinnen van me. Door deze interactie worden de recepten vaak weer wat aangepast. In een later stadium wil ik innovatieve voedingsproducten op de markt brengen. Daarnaast is er dan nog mijn reguliere werk en dat alles en – dat is misschien het moeilijkste – moet ik zo managen dat ik ook nog wat vrije tijd over houd.”
Wat wil je absoluut nog doen?
“Een cruise maken door het Caribisch gebied, hoppen van eiland naar eiland en zo gedwongen worden eens helemaal niets te doen. Ook zou ik graag een reis naar Japan willen maken. Dat land heeft zo’n andere levenswijze: de mensen gaan er heel anders met voedsel om en hebben een totaal andere etiquette, dat lijkt me zo vreselijk interessant.”
Wie bewonder je?
“Eigenlijk bewonder ik niet echt mensen. Maar voor wie ik veel waardering heb, zijn mijn ouders. Ze hebben ons opgevoed tot allround mensen. Zo nam mijn vader mij en mijn zuster van tijd tot tijd mee naar een chique hotel, Palace of Torarica, zodat we ook leerden hoe we ons als echte dames moesten gedragen. Mijn praktische moeder, met haar lange broek en sandalen, bracht ons liefde voor avontuur bij. Dat deed ze ook weer bij mijn kinderen. Toen die nog klein waren, nam ze hen mee met de landsbus, om ze de plantages in Commewijne te laten zien, of om bijvoorbeeld ergens mope te gaan plukken om later te stoven. Ze is nu 78 jaar, fietst en is nog altijd kerngezond.”
Ga je voor geluk of geld?
“Geluk en geld horen voor mij bij elkaar: wanneer ik gelukkig ben, ben ik creatief en ben ik moeiteloos in staat om geld te verdienen. Maar uit ervaring weet ik ook dat ‘dat vrouwending’, spullen kopen, kopen, kopen, niet gelukkig maakt.”
Liefde of succes?
“Succes betekent voor mij dat ik de dingen kan doen, die ik wil doen, dat ik zonder klagen naar bed kan gaan. Natuurlijk wil ik ook liefde. Voor mij zijn succes en liefde aan elkaar verbonden: als je liefhebt, móet het wel een succes worden. Hoewel…, zelf zeg ik altijd: roze wolken kan je niet eten.”
Bang voor de dood?
“Nee, nu niet meer, mijn kinderen zijn groot, ik breng niemand acuut in problemen als ik dood ga. Ook het leven na de dood boezemt me geen angst in, ik ben een christen en geloof dat er een hemel is. Al hoop ik wel dat de engelen niet de hele dag zingen. Ik houd zo van de stilte, maar daar zal wel voor gezorgd worden.”
Ga je op je sterfbed spijt hebben?
“Misschien wel. Ik heb het steeds te druk en als ik daar niet gauw verandering in breng, ga ik misschien wel spijt hebben dat ik te weinig op vakantie ben gegaan, ook dat ik meer boeken had willen lezen en zeker vaker in alle rust had willen schrijven.”
Hoe zou je herinnerd willen worden?
“Als een vrolijk mens die intens van het leven kon genieten.”
