Naam: Wim Bakker
Leeftijd: 58
Beroep: onderdirecteur BOG
Wim Bakker is dokter, onderdirecteur van het Bureau voor Openbare Gezondheidszorg en lid van de Nationale Partij Suriname. Als
medicus ziet hij elke patiënt als een interessante puzzel, als onderdirecteur zoekt hij naar vernieuwende wegen die leiden naar een beter gezondheidstelsel en de politicus in hem dwingt hem om te filosoferen over de ontwikkeling van ons land.
Zit je lekker in je vel?
“Naarmate ik ouder word, merk ik dat ik steeds beter in mijn vel zit. Anders dan vroeger breng ik nu minder werk mee naar huis. Tegenwoordig heb ik meer de attitude van ‘het komt wel goed’. Zo neem ik nu de tijd om ’s middags lekker in mijn hangmat te liggen. Dan kijk ik rond in mijn tuin, zie ik de vogels en denk ik bijvoorbeeld na over de ontwikkeling van ons land. Ik ben op die momenten echt happy.”
Waar ben je mee bezig?
“Professioneel houd ik mij nu vooral bezig met het aanpassen van ons gezondheidsbeleid aan de nieuwe internationale gezondheidsreglementen. Zo gelden er nu bijvoorbeeld strengere regels voor de bestrijding van besmettelijke ziektes zoals cholera. Ik schrijf beleidsstukkenm zodat wij aan al die nieuwe eisen kunnen voldoen. Privé filosofeer ik graag over de NPS. Ik ben bezig met het dilemma van onze etnische politiek: hoe kan de emancipatie van achtergestelde etnische groepen worden gerealiseerd en tegelijkertijd het nationale bewustzijn worden verhoogd? Mijn stelling is dat onze etnische politieke partijen niet de oorzaak zijn van alle problemen, maar dat deze vorm van politiek juist heel progressief kan zijn. Kijk maar naar Marten Luther King en het ANC.”
Wat wil je absoluut nog doen?
“Dit jaar nog wil ik twee boeken geschreven hebben. Het ene boek gaat over de NPS, het andere over de geschiedenis van onze openbare gezondheidszorg. Hierin stel ik dat de zorg een weerspiegeling is van de ontwikkeling van onze samenleving. Public health wordt namelijk alleen groter als de maatschappij groeit. De reden dat ik boeken wil schrijven, is dat ze altijd blijven bestaan. Door ze te schrijven kunnen mijn gedachtes generaties lang invloed blijven uitoefenen.”
Wie bewonder je?
“Ik bewonder Bram Behr, een van de jongemannen die is omgekomen tijdens de Decembermoorden. We zaten samen op de Algemene Middelbare School. Toen al was hij haantje de voorste tijdens protestacties. Daarin was hij veel moediger dan ik. Uiteindelijk heeft hij er een hoge prijs voor moeten betalen. Hij heeft zijn leven voor zijn idealen gegeven. Die moed bewonder ik enorm.”
Ga je voor geld of geluk?
“Geluk. Voor mij is geluk niet zomaar een prettig gevoel, het is de manier waarop je situaties aanpakt. Je kunt nog zoveel geld hebben en tegelijkertijd ongelukkig in een paleis zitten. Geluk is dat je onder alle omstandigheden in staat bent om het goede te doen. Nelson Mandela is daar een mooi voorbeeld van. Hij zat lange tijd berooid in de gevangenis, maar hij heeft zich er niet door laten breken.”
Liefde of succes?
“Allebei. Je kunt alleen succes hebben als je liefde hebt en andersom. Neem bijvoorbeeld het huwelijk. Een romantische liefde houdt alleen stand door ervoor te werken. Je moet je sokken niet laten slingeren en meehelpen in het huishouden. Als je daar niet succesvol in bent, raak je die liefde kwijt.”
Ben je bang voor de dood?
“Ik ben eerder bang voor wat ik voor mijn dood moet doorstaan. Vaak zijn ziekte en pijn ongewenste bijverschijnselen van doodgaan. Ik ben het als arts vaak tegenkomen: mensen die voor hun dood pijn lijden en daardoor in de steek gelaten worden. Het liefst zou ik willen doodgaan in de armen van mijn geliefden.”
Waar ga je op je sterfbed spijt van krijgen?
“Van de dingen waar ik nu al spijt van heb. Ik heb bijvoorbeeld spijt dat ik niet meer tijd met mijn gezin doorbracht toen mijn kinderen nog jong waren. Na de geboorte van mijn tweede dochter ben ik zelfs gelijk weggegaan om te werken. Ik was heel egoïstisch bezig. Ik dacht alleen aan mijn werk en mijn hobby’s. Wat dat betreft heb ik op dit vlak echt wat steken laten vallen.”
Geloof je in leven na de dood?
“De bladeren vallen, maar de boom blijft altijd bestaan. De natuur heeft geen eeuwig leven nodig. Als ik dood ben, zijn mijn kinderen er nog, net als mijn gedachtegoed. Ik geloof dat alles wat ik tijdens mijn leven doe, zal doorwerken. Dus op die wijze leef ik na mijn dood voort.”
Hoe wil je herinnerd worden?
“Als een allrounder, een creatief denker en een schrijver. Het is misschien wat ambitieus om te zeggen, maar ik hoop dat mijn werk een baken van licht mag zijn voor jonge, ambitieuze intellectuelen."
