Memre
Bijzondere Surinamers zijn een jaar na hun heengaan alleszins een terugblik waard.
Opdat ze niet vergeten worden…
Martin Resosemito
Paramaribo
21/05/1959 – 22/06/2011
Martin, die ook bekend stond als Boggel, was een pokuman in hart en nieren. Hij speelde in verschillende bands, waaronder Symphony en het Suripoporkest, en was medeoprichter van South South West in 1983. Samen met onder anderen Albert Calor, Errol de la Fuente, Frank Breeveld en Glenn Teixeira heeft hij een bijdrage geleverd aan de enorme populariteit van de band. “Een talentvolle jongen, apart en heel creatief”, zo beschrijft John Lie A Kwie, manager van South South West, hem. Hij kon zich vooral uitleven in de genres zouk en kaseko. Ook zingen deed hij graag. Op de eerste cd van de groep is hij in de reggaehit ‘Boggel love song’, te beluisteren, maar ook op het album ‘Fa waka’ zingt hij. Hoewel hij veel op de planken heeft gestaan, is hij toch in relatieve eenzaamheid gestorven. Glenn Teixeira, die zeker twintig jaar bevriend was met Boggel, kijkt bedroefd terug: “Het heengaan van zijn moeder, een maagpatiënte, drukte zwaar op hem. Zij had tijdens een van zijn optredens iets verkeerds gegeten en overleed kort daarna. Hij voelde zich schuldig, omdat hij vond dat hij niet voldoende gedaan had om haar in leven te houden. Dit werkte negatief door op zijn gezondheid.
Boggel lag in het ziekenhuis met een wondje aan zijn voet. Helaas verergerde zijn gezondheidstoestand. Kennelijk voelde hij aan dat zijn dagen geteld waren. Hij vroeg namelijk aan Glenn Teixera om hem naar huis te brengen. Boggel wilde het liefste thuis sterven. Het is hem helaas niet gelukt zich fulltime toe te leggen op het componeren en het maken van muziek. Hij moest zijn inkomsten daarom via een reguliere baan verdienen. Dat hij van mensen moet hebben gehouden, bleek uit de vele reacties op zijn heengaan, zoals de condoleances op het internet. Sonny Khoeblal, bekend om zijn kennis van de Surinaamse muziekwereld, deelt in het verdriet van velen: “Een zeer kwalijke zaak! We will miss, but not forget you, lieve makker Boggel.” Gezelligheid, humor en loyaliteit waren, volgens Lilian Mungroop, kenmerkend in het leven van Boggel, “maar vooral zijn poku zal men missen”, schrijft ze. Zijn heengaan roept herinneringen op bij zijn vriend Bobby Doerga, die aangeeft dat hij bij het luisteren naar een nummer van Joe Satriani, steeds weer aan Boggel denken zal. Vrolijkheid, spontaniteit en leuke herinneringen blijven Neena Akkal bij. De begrafenis, op de zaterdag na zijn overlijden, was er daarom een van sari en krey.