Memre: Rudy Herman Antonius van Eyck
Bijzondere Surinamers zijn een jaar na hun heengaan
alleszins een terugblik waard.
Opdat ze niet vergeten worden…
Rudy Herman Antonius van Eyck
Paramaribo – Gouda
09/09/1939 – 03/07/2011
Rudy van Eyck (71) sloot een bewogen en welbesteed leven af. De basketballer en musicus overleed aan een hartstilstand. “Ik kwam hem na jaren in Houten tegen”, vertelt Borger Breeveld. We reden daarna naar Amsterdam. Tijdens de rit heeft hij zowat zijn hele leven aan mij verteld: zijn afgeronde studies, zijn reisbureau, de trips die hij naar Suriname organiseerde en zijn pogingen te helpen bij de opbouw van het land. Hij raakte niet uitgesproken. Ondanks dat zijn kleinkinderen naar huis wilden, stond hij erop mij eerst naar het station te brengen. Ik vertrok de volgende dag naar Griekenland en kort daarop las ik dat Rudy er niet meer was.”
In de jaren zestig van de vorige eeuw zette hij als jongeman zijn basketbaltalenten niet alleen in voor zijn club CLD, maar maakte hij ook deel uit van de Nationale selectie van Suriname. Hij speelde onder meer samen met Wim Petrici, Henk Chin A Sen, Arnie Breeveld en Roy Leysner. Rudy viel ook op tijdens de Olympische Spelen in Italië. In Nederland speelde hij voor Azimma, Suvriki (Surinaamse Vrienden Kring), Old Stars en het nationale team. Naast basketballer was Rudy een getalenteerde gitarist en zanger. Op het internet zingt hij, onder eigen gitaarbegeleiding, No, mi kondre no sari, een song die de verbondenheid met Suriname onderstreept.
Hij had maar weinig haar, eigenlijk een lokje, weet Borger. Opmerkelijk was wel dat hij met zijn kam regelmatig bezig was het in model te houden. Musicus Glenn Weisz was een van de boezemvrienden van Rudy van Eyck. Volgens hem verliest Suriname in hem een van zijn grote helden. “Echt een parel, een fantastische zanger, gitarist en pianist, een multitalent”, liet hij aan Radio Nederland Wereldomroep weten. “Een week eerder hadden we een gezellige jamsessie waar ook Oscar Harris deel van uitmaakte. Niets wees erop dat het met Rudy niet goed ging.” Ook Ramon Krieger bracht hem via RNW hulde. “Hij was een legende op sportief,
muzikaal en humanitair gebied, maar bovenal een vriend. Je kon met een gerust hart bij hem aankloppen. Rudy wist altijd wel een oplossing te vinden waar je zelf verbaasd van stond.” De vierde editie van het CuraSur International Masters Veteranen Basketbaltoernooi, dat van 17 tot en met 22 oktober in Paramaribo werd gespeeld, stond in het teken van waardering voor en vriendschap met hem. Dit toernooi, waarin Surinaamse en Curaçaose veteranen participeren, is mede door de inzet van Rudy een begrip geworden. Op de website wordt kernachtig aangegeven hoe belangrijk hij in deze kringen werd ervaren: ‘He will be remembered for his outstanding basketball career and his warm friendship as well.’