Deze uitgave maakt deel uit van het misbruik van verschillende media door de Regering om te komen tot een doorzichtige overheid en voorgekauwde informatievoorziening die elke burger voor zoete koek moet slikken.
Het is in ons gezellig landje moeilijk geheim te vergaderen, zeker als het twee dagen duurt, er onafgebroken drank en eten gebracht moet worden. En al helemaal als sommige deelnemers achteraf horen dat ze niet welkom waren. De voorlichters van de Javaanse Ministeries waren namelijk niet uitgenodigd, want er zou gebrainstormd worden over hoe Somo de komende jaren binnen de coalitie gehouden kon worden en die strategie kon hij beter niet weten. Maar een Creoolse voorlichter, vanaf zijn geboorte opgevoed door Javanen, kon zijn mond niet houden en toen bleek de smartphone van Lanti best handig om ons mee te laten kijken in de keuken van de Megacombinatie, waar ze met veertig procent van de behaalde stemmen toch knap ongerust blijken te zijn over de overlevingskansen van de coalitie.
Chef-voorlichting Henriëtte Gauwklaar had diep in het bos, daar waar geen Javanen wonen, voor de topvoorlichters iets afgehuurd, en de spanning opgevoerd door eerst langs de rimboewinkel aan de Wagenwegstraat te rijden, waar iedereen in een overlevingspak gehesen werd, een secundaire arbeidsvoorwaarde die menig journalist moet ontberen.
Billy van Gold van de fanclub van Baas verzorgt de inleiding. “Somo, dames en heren, is pas echt een overlever, zeker in de politieke jungle. Dat maakt hem ongrijpbaar, want als je denkt dat je een goede band met hem hebt, dat je op hem kan rekenen, dan blijkt hij opeens weg te glippen als een slang in het oerwoud. Om hem de komende jaren binnenboord te houden, en dat dus Baas president kan blijven, moeten we voor deze sessie eerst een analyse maken van zijn persoon. Voor de jonge voorlichters zal ik het kort samenvatten: Somo is begin tachtiger jaren in Fort Zeelandia opgesloten, maar net op tijd naar Nederland gevlucht. Hij is beschoten en in elkaar geslagen (maar nooit te beroerd geweest om terug te meppen). Zo weet Somo altijd de dans te ontspringen en is hij als een wonder weer present als er iets te verdelen valt. Als Minister van Volkshuisvesting in de negentiger jaren werd hij voortdurend beschuldigd van het aannemen van steekpenningen, eigenlijk is dat nooit anders geweest. Ook als DNA-voorzitter werd hij geregeld in verband gebracht met de zwendel in percelen, wat hem de bijnaam Koning Landjepik opleverde. Geachte voorlichters, iedereen weet dit natuurlijk al jaren, maar hij komt ermee weg, zelfs bij zijn Javaanse stemmers die bekend staan om hun gezagsgetrouwheid. Somo als de nieuwe sultan.”
Billy is niet meer The Kid, dus kondigt Gauwklaar een pauze aan. En of hij ook bami wil? “Jawel, maar luister Gauwklaar, even onder ons, de kwestie is eigenlijk heel eenvoudig, want Somo handelt altijd uit eigenbelang. Datzelfde eigenbelang is de basis om hem binnenboord te houden. Baas heeft dat goed begrepen, want veel beter dan nu kan Somo het niet krijgen. En zo moet het ook. Hij moet een overkill aan faciliteiten hebben, zoveel dat hij het bij anderen niet beter kan krijgen. Denk maar aan wat hij kort geleden zei bij de dankdienst voor zijn 69ste verjaardag, namelijk dat hij zich gezond en gelukkig voelt en dat niet de lengte van de jaren telt, maar de kwaliteit van het leven.”
Gauwklaar mag nu zelf de groep voorlichters toespreken. Ze somt Somo’s belangrijkste functies op: parlementslid, beleidsadviseur op Landbouw, zijn vrouw als ambassadeur in Jakarta (of is hij het zelf?) en als klap op de vuurpijl mag Somo investeerders aantrekken voor Suriname. Baas heeft hem een machtigingsbrief gegeven, zo ruim opgesteld dat hij overal ter wereld onderhandelingen mag voeren namens Suriname. Weg is weg. Vliegtickets, hotels, diners, diplomatieke status, zo harkt hij minstens twintigduizend USdollar per maand binnen, maar hoe onvoorstelbaar goed hij het ook voor elkaar heeft, toch weet je het nooit met Somo. “Dus zoals Baas voor zijn mooie leven zorgt, zo moeten wij de psychologie van de man niet vergeten. Hij kan maar in één wagen tegelijk rijden, dus wil Somo ook belangrijk gevonden worden en met eer de geschiedenisboeken in. Daarin ligt een mooie taak voor ons voorlichters.”
Gauwklaar stelt voor de taken onderling te verdelen om Somo alle aandacht te geven die bij belangrijke functies horen. Wie gaat met hem mee naar Hawaï, om ananasplanters voor Suriname te werven? Dan een weekje Florida voor de sinaasappelteelt? Dat kunnen we dan koppelen aan zijn beleidsadviezen op Landbouw en dat hij dan zelf daarover vragen gaat stellen in het parlement. Zoiets? Geeft dat niet goed weer hoe knap hij alle ballen in de lucht houdt?
Moest Clint Slimberg nu werkelijk al die tijd Gauwklaar aan het woord laten? “Verbouwen ze geen ananas in Equatoriaal Guinea? Kunnen we anders niet proberen dat Somo’s Javanen daar ananas gaan verbouwen en in containers naar Europa verzenden? Zou Baas dat niet plezieren en zou dat niet tot een nog hechtere samenwerking kunnen leiden? Een gouden idee!” Clint droop van genot. Een beetje voorlichter kan zichzelf voortdurend en schaamteloos bevredigen.
