Rappa
Maar waarom denken en doen we ons eigen ding niet zelf? Als argument geven sommigen steeds weer: ‘Ja, we hebben wel veel ervaring in huis, maar niet genoeg wetenschappelijke kennis.’ Dit lichtelijk infantiele argument wordt nergens met feiten gestaafd en lijkt meer als dooddoener gebruikt te worden om de weg te effenen voor buitenlandse consultants. Bovenstaand argument hoorde ik weer eens in een gesprek waarin leden van een dikbetaalde overheids-attack force, of was het een task force (in feite een militaire eenheid met een speciale taak) discussieerden waarom er Nederlandse uitgevers van schoolboeken (die opeens geen enkel moreel bezwaar hadden om in een land te zijn waar een razendsnelle uitbreiding van een oude amnestiewet de Baas, maar vooral een aantal van zijn getrouwen, vrijwaarde van strafvervolging) met open armen binnengehaald werden om ons weer eens wat dump tegen euro’s aan te smeren. Wat zeg je nou? Ie law, nò? Dump? Hoe durf je? Okay, sjorrie: het is aangepaste dump, want Surinaamse vakdeskundigen mogen aangeven waar ze de veelal een paar drukken oude tekst uit die Nederlandse schoolboekjes willen aanpassen. En dat binnen twee maanden, ter vervanging van die superoude troep in gerafelde, veelal kaftloze, onleesbare, eindeloos gekopieerde ‘boekjes’, die wij onze kinderen zonder blikken of blozen toeschuiven. Dus die Surinaamse vakdeskundigen zullen het eigenlijke werk voor een grijpstuiver in srd doen, terwijl die grote hap in euro weer gaat naar die witte man, waar men zelf zo tegen ageert. En dan weer zoiets: het contract van een Nederlands belastingconsultancy wordt niet verlengd, omdat het bijna een miljoen euro heeft opgemaakt om een superde- luxe aanpassing van het Surinaamse belastingstelsel voor te bereiden. Let wel: middels informatieverzameling bij al die domme Surinaamse deskundigen (met ervaring, maar zonder gedegen wetenschappelijke vorming). Deze info wordt netjes uitgeprint, leuk kleurenkaftje eromheen, officieel aan de opdrachtgever aangeboden, waarna die bijna één miljoen europoen gedeclareerd kan worden. “Nou, dan hebben we die inboorlingen weer eens met kraaltjes en spiegeltjes knollen voor citroenen verkocht; wat goed zijn we, hè Willem-Jan?” Met een tiende van dit geld zouden Surinaamse belastingdeskundigen binnen twee maanden alle bruikbare aanpassingen van ons belastingstelsel op een rijtje hebben. Maar dan zou aan deze kant niet veel aan de strijkstok blijven hangen, of niet? En hoeveel neks-forses zijn er al niet geweest om het gesjoemel met domeingrond tegen te gaan? De djoteh en wanorde werden alleen maar groter. Idem dito in de illegale gouddelverij. Nu blijkt bijvoorbeeld dat het gros van de Surinaamse kruispunten niet voldoet voor de huidige verkeersintensiteit. Bet your life, er gaat weer eerst een task force (vroeger noemde men deze dingen monitoring of steering committees, totdat bleek dat vele meer moni tori en stealing committees waren) ingesteld worden, die voor buitenlandse besprekingen eersteklas reist en verblijft. Een van die deskundige adviezen zal zeker zijn: ‘Schakel een ANWB-consultant in’. En die adviseert na een hap euro’s: ‘Op elk kruispunt dienen wegen van lagere rangorde voorzien te zijn van een duidelijke stopstreep met de letters ‘STOP’ op het wegdek geschilderd. En ik hoor de hoofdopzichter Verkeersmeubilair van OW al zeggen: ‘Maar dat heb ik de leiding al tien jaren geleden voorgesteld; ze lachten me toen smalend uit en zeiden: ‘Wat weet jij, joe dommie.’ Toen werd ik met een schok wakker, keek naar buiten en zag Surinamers, hand in hand, schouder aan schouder, geleid door eigen deskundigen, zonder staatsgevaarlijke ophitsers ertussen, snelwegen met fly-overs aanleggen, de stad ontwateren, ontzwerveren en ontbouwvallen, en duizenden volkswoningen bouwen. Gelukkig, het was maar een nare droom geweest, kelokoe a no bin ekt.