Blauwmeer
In het septembernummer van Parbode staat een artikel over Blauwmeer. Graag wil ik hierop reageren, aangezien er niet eerder gelegenheid was. Hoewel niet alles in het artikel juist of door mij verifieerbaar is, is het duidelijk: de oorspronkelijk gestelde doelen van Blauwmeer zijn door diverse oorzaken niet gehaald. Hierdoor lijken de dromen van veel mensen in duigen te zijn gevallen. Echter als we vooruitkijken, gaat er nog veel ten goede keren. Blauwmeer kan helaas het leed en verdriet dat de afgelopen periode is geweest, nooit meer goedmaken. Maar als we in de toekomst kijken, gloort er 
herstel. Ik ga me daarbij niet te buiten aan allerlei prognoses van zoveel jaar etc. Een grote vergissing is namelijk geweest dat er veel te rooskleurige prognoses zijn afgegeven. Feit blijft dat het nog jaren zal duren voordat Blauwmeer zo ver is als oorspronkelijk is gedacht. Een gebied van zo’n zestig hectare vraagt namelijk vele jaren om te ontwikkelen. Sinds bijna een jaar zijn Kenneth Zandvliet, zakenpartner en perceeleigenaar op Blauwmeer, en ik aan het werk voor het herstel van Blauwmeer. Dit is geen geringe klus door het grote aantal betrokkenen. Alleen al het aantal van zo’n 160 kopers van percelen en woningen verdeeld over het Resort (de starterswoningen) en Residence (Villapark) is groot. Gelukkig ontmoeten Kenneth en ik veel steun uit deze groep. Inmiddels zijn er werkgroepen gevormd en staat de Vereniging van Eigenaren in de steigers. Hiermee zijn wij er nog niet. Alle betrokkenen, of dit nu kopers, leveranciers en financiers zijn, moeten krijgen wat is afgesproken. Daarvoor zijn er nu nieuwe financiers, bouwers en infrabedrijven bij het nieuwe Blauwmeer betrokken. Inmiddels zijn wij zo ver dat op afzienbare termijn zaken zo ver geregeld zijn, dat de herstart van Blauwmeer kan plaatsvinden en wellicht nu al, bij het uitkomen van deze editie van Parbode, aan de orde is.
Paul Pollack
Nederland
Magie van publicatie
Blauw-gegoogelde vingers kreeg je ervan. Toch waren de investeerders van Blauwmeer in geen digitale velden of telefonische wegen te bekennen. Pas toen ze in scherpe woorden de deplorabele staat van hun project in full color in Parbode zagen schitteren, kwamen ze als vanzelf tevoorschijn. Investeerder Paul Pollack met zijn lezerspen op deze pagina, en de spoorloos gewaande directeur Henk van Ravenhorst met een telefoontje. Hij zegt dat hij ‘nog steeds’ directeur is, die ‘eventjes weg’ is geweest. Over het verdwenen kapitaal zegt hij: “Het geld is niet verdwenen, het is verkeerd begroot.” Op de vraag wie daar dan verantwoordelijk voor is, kaats hij de bal met: “Paul Pollack gaat over de financiën.” Van Ravenhorst zegt een rein geweten te hebben en twee rechtszaken over deze kwestie te hebben ‘gewonnen’. Komt het nog goed met Blauwmeer? “Je zal nog eens verbaasd staan”, klinkt het even hoopvol als dubbelzinnig.
Jade Yorks
redacteur Parbode
Zwemwater Zin
In onze augustus-editie, in het artikel ‘The White Experience’, hebben wij het zwembad van Zin getypeerd als ‘spermabad’. Die bijnaam, die niet door ons is verzonnen, draagt het bad vanwege zijn imago als populaire ontmoetingsplaats voor met name Nederlandse stagiairs. Maar niet omdat er onzedelijke of onhygiënische handelingen in het zwembad plaatsvinden. Het water is schoon. Ook gezinnen en onze hoofdredacteur zwemmen er graag.
Nu populair
