Incest en cultuur
Het is nog altijd een moeilijk onderwerp: incest.
De afgelopen decennia nam het aantal aangiften van seksueel misbruik door een familielid enorm toe,
waarschijnlijk omdat er steeds meer bekendheid aan het verschijnsel wordt gegeven.
Een van de dingen die de aangiften zo gecompliceerd maken, is dat het lastig is bewijzen te vinden. Is er werkelijk sprake van misbruik of is het laster?
Je kunt je toch niet voorstellen dat iemand dat zijn kind aandoet! Afgelopen oktober was het ongeloof in de Aucaanse gemeenschap dan ook groot toen voorbeeldfiguur kapitein André Pakosie door de Nederlandse politie werd opgepakt vanwege seksueel misbruik van zijn dochter. Het bleken helaas geen geruchten; cultuurkenner en natuurgenezer Pakosie heeft, waarschijnlijk samen met twee vrouwen, jarenlang zijn minderjarige dochter misbruikt en gefilmd. Dat laatste werd ook zijn ondergang, want de films waren natuurlijk keihard bewijs. Niemand kon zeggen dat de man erin was geluisd door zijn dochter.
Zijn voorarrest werd deze week verlengd.Misbruik is aan de orde van de dag, ook in Suriname. Grote en kleine mensen, baby’s zelfs, behoren tot de slachtoffers. Je hoort de verhalen meestal pas als er iemand opgepakt of verhoord wordt. En dan is er in de gemeenschap sprake van ontsteltenis, onbegrip, onwetendheid. Dat laatste is goed te zien aan sommige reacties op internet vandaag, waarin het misbruik wordt gekoppeld aan etniciteit of cultuur. Maar incest en seksueel misbruik zijn niet voorbehouden aan een enkele bevolkingsgroep. Het gebeurt overal, en het is daarom ook aan ons allemaal om ons hoofd er niet voor in het zand te steken.