Dreads
Iedere maand vertellen lezers
over de eerste keer dat zij
een scheve schaats reden
Dreads
Sheninio (28)
“Ik ben een snelle jongen met weinig geduld. Snel in het leven, snel met vrouwen en ja, ook snel in bed. Ik ben snel uitgekeken op dingen. Ik was pas anderhalf jaar samen met mijn vriendin Jerida en we leefden al langs elkaar heen. Ik wist toen niet aan wie dat lag. Ik ging er maar van uit dat het bij een relatie hoorde, je kan niet eeuwig verliefd blijven, toch? Maar dat bleek anders. Ik wilde iets nieuws met mezelf, dus besloot ik mijn haar te laten groeien. Eerst een kleine afro, dan vlechten om vervolgens dreads te zetten. Via via kreeg ik het nummer van een kapster die net voor zichzelf was begonnen. Toen ik daar kwam, bleek ze te werken in een kleine studio naast het huis waar ze woonde met haar twee kinderen. Melita was een zeer knappe, rijpe vrouw. Ze was al iets ouder dan ik, dertig geloof ik. Ik moest gaan zitten om mijn haar te wassen. Nog nooit voelde ik me zo opgelaten, maar ook opgewonden. Want je moet je voorstellen: ze masseerde mijn hoofd met zeep, als ik omhoog keek, keek ze me aan, als ik naar haar keek, zag ik eerst haar borsten. Boi, die eerste keer bij haar in de kappersstoel zal ik nooit meer vergeten. Ik kwam wekelijks terug om mijn haar bij haar te doen en de derde keer gebeurde het. Ze waste mijn haar, bukte voorover en kuste me. Voordat ik het wist zat ze op mijn schoot en liet ik haar alle hoeken van die studio zien – als je begrijpt wat ik bedoel. Het was geweldig! Maar ze was ook verslavend. Ik was nog nooit eerder vreemdgegaan. Melita was mijn eerste. Ik had mijn vriendin zo voor haar gelaten, maar Melita had dat niet voor mij over. Haar man zat vast voor een beroving en zou binnenkort vrijkomen. En ze was niet van plan hem te verlaten. Toen ze me dat vertelde, deed het wel even pijn. Toen wist ik dat ik verliefd was, want ik wilde niet dat het zou stoppen. We hadden nog twee weken met elkaar. Ik wilde daar nog van genieten, maar zij nam al wat afstand. Ze nam haar telefoon niet meer op, liet me komen als er ook andere mensen in de zaak waren en sprak alleen maar over het terugkeren van haar man. Ik moest het maar accepteren. Nu dat ik Melita niet meer had, begon Jerida me te irriteren. Jerida begreep mijn plotselinge agressie niet. Tijdens een van onze ruzies heb ik het er gewoon uitgegooid. Ik heb niet gezegd met wie, maar het hebben van een ander was genoeg voor haar om weg te gaan. Zo, dus nu was ik alleen. Ik was er wel even ziek van. Niet zíek ziek, maar ik had nergens zin in. Mijn dreads groeiden uit en ik moest naar een kapster, maar wilde alleen dat Melita mijn haar zou doen. Ik besloot onaangekondigd te gaan en toen ik voorbij reed, zat ze voor de deur de haren van haar man te vlechten. Haar kinderen zaten ook zo gezellig te spelen. Echt een happy family, weet je? En dat was het voor mij. Het was klaar. Ik ging naar huis, keek in de spiegel, pakte mijn tondeuse en ik schoor alles eraf. Het was de enige manier om niet meer aan haar herinnerd te worden. Ik heb haar daarna ook niet meer gezien. Maar je weet: Suriname is klein, dus dat zal vast nog eens gebeuren.”