De NPS-lijkwade
Gregory Rusland, voorzitter van de Nationale Partij Suriname (NPS), verwijt president Desi Bouterse dat hij zijn pyjama heeft aangetrokken en het volk laat barsten. Rusland beseft echter kennelijk niet, dat hij zelf inmiddels in een lijkwade rondloopt en met zijn achterhaalde manier van politiekvoering zijn partij naar de afgrond loodst.
Tijdens een recent congres van de NPS in Grun Dyari toonde Gregory Rusland aan dat er met zijn aantreden als voorzitter twee jaar geleden geen nieuwe wind door een van de oudste partijen van ons land is gaan waaien. Hij bedient zich van de aloude retoriek waar zijn voorganger Ronald Venetiaan bekend om stond; vooral kritiek leveren op de tegenpartij. Na de verpletterende verkiezingsnederlaag in 2010 hebben Rusland en zijn partijgenoten zich beperkt tot mopperen en het maken van verwijten over wat de regering-Bouterse allemaal niet goed doet. Met ‘Goederen worden duurder’, ‘Een enorm gevoel van onveiligheid heerst bij burgers’, ‘Vriendjespolitiek voert de boventoon’ en nog tientallen andere clichés, wordt geprobeerd de slinkende achterban enthousiast te maken. Alsof het onder regeringen waar de NPS deel van uitmaakte, heel veel anders was. Een schot voor open doel is dat de woningbouw onder Bouterse ver achter blijft bij de beloofde achttienduizend huizen die hij in 2010 heeft beloofd. Venetiaan heeft echter in vijftien jaar tijd hooguit een paar honderd woningen weten te bouwen, die deels vergeven werden aan partijgetrouwen. De partijgenoten van Rusland kunnen er ook wat van. Een ‘schoolvoorbeeld’ van slecht beleid noemt de afdeling Paramaribo van de NPS het onlangs ingevoerde Nationale Zorgstelsel: ‘Dit op zichzelf goede product, waarvoor de NPS zich jarenlang heeft ingezet, wordt op een manier geïntroduceerd die bij velen alleen maar vragen oproept’. Ze vergeten erbij te zeggen dat de regering-Venetiaan er na tien jaar praten niet in is geslaagd om de verzekering in te voeren. Natuurlijk hebben de NPS en andere oppositiepartijen gelijk als ze stellen dat de huidige overheidsfinanciën niet op orde zijn. Zoals je ook bij veel beleidsinzichten en -handelingen vraagtekens kunt zetten. Maar om nou de vloer aan te vegen met het hele regeringsbeleid, alleen maar omdat je in de oppositie zit en in de verkeerde veronderstelling verkeert dat je dus per definitie overal tegen moet zijn, gaat veel te ver en is achterhaald. Toch gelooft Rusland er nog altijd in dat de NPS bij de verkiezingen van 2015 hoge ogen gaat gooien en zelfs in staat zal zijn de functie van president in te vullen. ‘U moet zich niet laten afleiden door gepraat over vier zetels en dat wij gedecimeerd zouden zijn. Cijfers geven aan dat wij nog steeds tot de grotere partijen behoren.’ Over welke cijfers hij het heeft, weet niemand. Waarschijnlijk voelt hij de bui al wel hangen. Want de NPS is bereid een pact te sluiten met politieke partijen waarmee ze niet graag samenwerkt. Dus wie weet stapt hij in 2015 in een regering met de NDP. Politiek opportunisme is immers ook de NPS niet vreemd. En dan kan in ieder geval de lijkwade weer voor even worden opgeborgen.