Het draait in het leven vooral om
Faya (vuur) en Lobi (liefde)
Dus dit keer is de tori van Bouterse dat hij een tramlijn wil aanleggen? Bij mijn weten was het een serieus plan: een tramlijn tussen Paramaribo en Onverwacht. Net op het moment dat hij dat in de studio bij zijn grote vriend Clifton Limburg bekendmaakte, was ik op beleefdheidsbezoek bij Times of Suriname, de plaats waar ik in 2009 een paar maanden werkte en mijn eerste ervaring met Suriname opdeed. Ironisch genoeg werd daar de hele dag al met man en macht geprobeerd om zonder stroom een krant in elkaar te draaien. Grappen over dit zoveelste luchtballonnetje waren daarom makkelijk te maken. Zou Bouta ooit persoonlijk achter het stuur kruipen om een haperende tram weer aan de praat te krijgen? Misschien wel, hij hoeft immers niet bang te zijn om vuile handen te krijgen. Het behoort uiteraard tot het takenpakket van de leider van het land om vooruit te zien en iets van een visionaire blik te hebben. Maar zal hij zelf ook af en toe niet denken dat het qua geloofwaardigheid en vertrouwen weleens handig is dat het een en ander wordt waargemaakt? Ik vraag het me af. Van de achttienduizend in 2010 beloofde sociale woningen, zijn er tot dusver zo’n vierhonderd opgeleverd. En Bouterse zegt dat hij tevreden is met dit resultaat. Want, zo is zijn beredenering, dat zijn er nog altijd meer dan de vorige regering heeft gerealiseerd. Als je het mij vraagt, is dit een knap staaltje van naar je doel toe beredeneren. In elk geval is het een makkelijke manier om jezelf een voldoende toe te kennen. Een verlengde van deze redenering zou zijn dat wanneer van de beloofde tramlijn uiteindelijk slechts wat electriciteitskabels vanuit China het land worden ingevoerd, er ook al gesproken kan worden van een denderend succes. Of die tram er nog komt, doet er dan al niet meer toe. De vorige regering – belemmerd door wat realiteitszin? – dacht immers niet eens aan een tram. Enfin, de vraag roept zich op of Bouterse gerekend kan worden tot de visionair van het land, omdat hij droomt over een toekomst voor Suriname met tramverbinding. Een visionair zou Bouterse zijn, mocht die tram ooit gaat rijden en mocht Dino ooit nog voet op Surinaamse bodem zetten, wanneer hij zijn zoon een baantje gunt als trambestuurder. Een respectabel beroep waarmee in Amsterdam in de afgelopen decennia honderden mensen eervol de kost hebben verdiend, zonder brokken te maken voor volk en vaderland.
Nu populair
