Emmy Charlotte Goedschalk-Balinge
Bijzondere Surinamers zijn een jaar na hun heengaan
alleszins een terugblik waard.
Opdat ze niet vergeten worden…
Emmy Charlotte Goedschalk – Balinge
Paramaribo
01/03/1912 – 13/12/2012
Als je honderd jaar oud wordt, van het leven hebt genoten, hard gewerkt hebt en samen met man en kinderen een goed gezin hebt gevormd, dan mag gerust gezegd worden dat je verzadigd van het leven bent heengegaan. Dat is wat bij mij opkwam toen ik het verhaal van Emmy Balinge hoorde. Volgens dochter Loes was ze een vredig mens die harmonie hoog in het vaandel had staan. Dat blijkt overigens ook uit het condoleanceregister. Elmer Boëtius schrijft over zijn tante Emmy: ‘Ik heb haar mogen meemaken als een zeer lieve en attente mevrouw die ik, wat mij betreft, nog veel keren had willen ontmoeten’. In die honderd levensjaren hebben nogal wat mensen haar pad gekruist. De eersten waren uiteraard Georgine Oever en Eugene Balinge, haar moeder en vader. Van hen was Emmy het eerste kind, gevolgd door haar broer Jules, die op Curaçao woont. Ze doorliep de Margarethaschool voor meisjes en werd daarna medewerker bij de handelsfirma’s Van der Voet en C. Kersten en Co. Aan het buitenshuis werken kwam een einde toen ze trouwde met Hein Goedschalk. Dat was in die tijd een vaak voorkomend verschijnsel. Ook bij mijn moeder, die overigens hetzelfde geboortejaar als Emmy had, was dat het geval. In het gezin Goedschalk werden na het huwelijk Henna, Henk, John, Anne, Martine en Loes geboren. De Crommelinstraat op Combé was het woonadres. Veel van de opvoeding kwam op de schouders van Emmy terecht, omdat Hein aannemer was en veel werk voor de Billiton Maatschappij uitvoerde. De routine was dat hij ’s morgens vroeg vanuit Paramaribo vertrok en aan het einde van de dag terugkeerde. Emmy kwam zelf uit een gezin van twee kinderen, kreeg er vijf en mocht aan het einde van haar leven elf kleinkinderen tellen. Loes weet dat haar moeder goed kon koken. Maar ook handwerken, zoals haken, was een hobby. Voor alle kleinkinderen heeft zij bij hun geboorte wandkleden gemaakt. Daaruit bleek haar creativiteit. Emmy was een vrolijke vrouw die van het leven heeft genoten en door velen als aangenaam werd ervaren. In het register werd het duidelijk verwoord: ‘Wij gedenken haar in dankbaarheid’.