Het draait in het leven vooral om
Faya (vuur) en Lobi (liefde)
Lange tijd dacht ik dat het een typisch Nederlands dingetje was: tal van verschillende soorten kerken in één land. Maar dat is óf niet waar, óf Suriname heeft dat trekje overgenomen van zijn kolonisator. Hoe dan ook, normaal gesproken vind ik het jammer dat christenen zich niet kunnen verenigen, maar het is wel weer leuk verschillende kerken te bezoeken. En zo geschiedde. Een van de kerken die ik bezocht was van de Evangelische Broeder Gemeente. Wat schetst mijn verbazing als heel de kerk vol Javanen blijkt te zitten. Hebben deze gemeenteleden elkaar gevonden op basis van etniciteit in plaats van geloofsrichting? De band bestaat uit vier oude Javaanse heren, en – wellicht bij gebrek aan een Javaanse drummer? – een Creoolse heer, ook op leeftijd. De dominee heeft tijdens de preek de lachers op de hand en geeft zijn gemeente geenszins de kans om in slaap te vallen. Aan het begin van de preek waarschuwt hij dat je geen geld aan de kerk moet geven om dit tienvoudig terug te verwachten. Desondanks gaat het in de rest van de preek verrassend veel over geld. Wellicht bereidt hij zijn publiek voor op de offergave tijdens de oogstdienst van volgende week? Hij laat zijn gemeente een rekensommetje maken. “Hoeveel geld geeft u gemiddeld uit per week aan het huishouden?” Wanneer een reactie van de mannen uitblijft, zijn het de vrouwen die antwoord geven. “En dan rekent u vast de bezoekjes aan Naskip niet mee?”, concludeert hij lachend. Aan het gegrinnik rond me heen te horen zit hij er niet ver naast. Maar daarna wordt hij ernstiger. “En hoeveel geeft u aan de kerk? Twee srd?” De gemeente geeft geen commentaar. Waar er de rest van de preek voldoende reactie kwam, is het nu ineens angstvallig stil. De dominee heeft duidelijk een zere plek geraakt. Wonderlijk dat hij eerst zo duidelijk ageert tegen het geven van geld aan de kerk om daar veel van terug te verwachten, terwijl hij nu minder moeite heeft zijn gemeenteleden een schuldgevoel aan te praten om ze zover te krijgen te doneren. Ik vraag me af wat het verschil is. Geld geven uit schuldgevoel is toch geen betere reden dan geld geven uit hebzucht? Zou het niet moeten gaan om naastenliefde? Ik ben benieuwd of het geld voor de Naskip volgende week als offergave naar de kerk gaat, al dan niet uit schuldgevoel.
Nu populair
