Bijzondere Surinamers zijn een jaar na hun heengaan
alleszins een terugblik waard.
Opdat ze niet vergeten worden…
Willebrod Berthold Axwijk
Ajó, Para – Paramaribo
21/05/1929 – 04/01/2013
“Een dya-dya man”, zo omschrijft Mildred Braam Will Axwijk, terwijl Dulcine Seca, een andere sportpupil, hem “een lieve sportvader” noemt. “Een man van weinig woorden en een zee van geduld”, benadrukt Winfried Kicken. Oom Will, zoals hij bij velen bekend stond, begon met atletiek bij de padvinderij; bij de Oranje Dassers, die geleid werden door Johan en Robert Ferrier en Joke de Vries. Will stond bekend als kritisch, was zorgzaam en verzette zich sterk tegen onrecht. In 1953 werd hij, vanwege zijn prestaties in de atletieksport, uitgeroepen tot sportman van het jaar. Een jaar daarna ging hij voor studie naar Nederland, waar hij aan het Centraal Instituut Opleiding Sportleiders (CIOS) als sportleraar afstudeerde met badminton, basketbal en tennis als specialisaties. De bekende tennisser Tom Okker kreeg in Nederland van hem conditietraining. In 1966 keerde Will naar Suriname terug. Hij maakte zich enkele jaren verdienstelijk als bondstrainer van de badmintonselectie. Van 1970 tot 1982 was hij directeur van het Sosis Sportcomplex, dat in 1996 naar hem werd vernoemd. Op zijn initiatief werd het eerste basketbalveld in Nickerie aangelegd, waar onder zijn leiding internationale sporttoernooien plaatsvonden. Oom Will gaf leiding aan de sportredactie van de Ware Tijd. Sportverslaggever Terence Oosterwolde noemde hem tijdens de uitvaartdienst zijn goeroe. “Ik werd door hem ontdekt en mocht later zelfs de leiding van de redactie van hem overnemen.” Ook bij Radio Apintie, Sky Radio en de STVS versloeg hij sportevenementen, waaronder de wereldkampioenschappen voetbal en de Olympische Spelen. Volgens dochter Sheila was vader Will een groot liefhebber van muziek, Suriname en sport. Ook zijn vrouw Doreen was zeer betrokken bij de vele sportactiviteiten. Zoon Stuart vond zijn vader rechtlijnig, eigenwijs, zorgzaam en lief. Dat laatste bleek uit zijn sociale bewogenheid: “Vader kwam ons bij feestjes of de disco, waar we als tieners naar toe gingen, persoonlijk afhalen. Wachtend in de auto, deed hij alvast een dutje totdat wij naar buiten kwamen.” Oom Will richtte in 1949 samen met George Wiebers de eerste damesatletiekvereniging op: Elvedo. Hij was ook de grondlegger van het pupillen- en aspirantenvoetbal. Bij atletiekvereniging Atmodes trainde hij legendes als Rita Balrak en Orlanda Lynch. Axwijk kreeg twee lifetime achievement awards. Tijdens de uitvaartbijeenkomst beloofde minister Ismanto Adna van Sport en Jeugdzaken het Willebrod Axwijk Sportcentrum, dat er lange tijd verwaarloosd bij lag, nog in 2013 in ere te herstellen. Oom Will kon zich aan die verwaarlozing mateloos storen.
Nu populair
